姑射山头冰雪仙,人间一见便丰年。
却应羞死琴台女,不得乃翁分一钱。
展开阅读全文
君不见五经纷纶井大春,不得已见阴将军。
将军故为设麦饭,推去去不食言非诚。
又不见刘怀慰作齐太守,帘吏籍中自称首。
邦人馈米不肯取,示以麦饭吾所有。
我有郭内一亩田,带经荷耡原有年。
今年麦熟始一饱,久饥客子俱来前。
姓名久与市朝绝,将军薄饭不吾设。
设不强学刘公清,但使儿曹知稼穑。
展开阅读全文
樯乌逐风不停飞,尾燕掠水东复西。
蛮弦金拨窍私语,行富转头声更悲。
扰扰云吹宝鬟绿,新妆半隐朱帘曲。
无限柔情指下生,谁道弹比不如竹。
谷儿指法来帝城,曹供奉传新曲名。
香山居士家有此,何况更闻上声。
路转溪回双橹咽,弹尽胡笳十八拍。
山头日落暮潮平,一带荷花自秋色。
丽春园甲召公城,池想游鱼恨至清。
一簇楼台如画出,数群鸥鹭似家生。
芰荷香里垂纶坐,杨柳阴中把卷行。
不领管弦唯静憩,相门年少有高情。
科场消息到柴扉,皇宋风流事要知。
封禅汾阴连岁榜,状元俱是状元儿。
竹多千亩馀,卖竹济贫儒。
门掩圭峰影,楼添鄠县图。
蜗涎缘栋有,鹤迹入泉无。
终约重来此,相邻卜养愚。
展开阅读全文
荣虽同雨露,晚不怨乾坤。
五色中偏贵,千花后独尊。
馨非惭黍稷,采合胜蘋蘩。
蛱蝶寒犹至,鹪鹩静亦存。
味堪资玉铉,光欲夺金樽。
带雾丛犹密,经霜艳更繁。
砌虫亲有路,梁燕识无门。
薜荔宜求友,茱萸好结婚。
栽培劳婢仆,服食教儿孙。
易把方先哲,难为继后昆。
败莎承亚朵,落叶拥纤根。
虽异皇家瑞,宁孤白帝恩。
延龄仙诀著,应候礼经言。
不与群芳竞,还如我避喧。
高高华亭,有鹤在屏。削玉点漆,乘轩姓丁。
暮云冥冥,双垂雪翎。晨光炯炯,一直朱顶。
含音俨容,绝粒遗影。君以为真,相期缑岭。
相悲得成长,同是外家恩。旧业废三亩,弱年成一门。
城开山日早,吏散渚禽喧。东阁谬容止,予心君冀言。
霄汉正联飞,江湖又独归。暂欢同赐被,不待易朝衣。
山雨迎军晚,芦风候火微。还当宴铃阁,谢守亦光辉。