山深春未动,沙浅水欲冰。
玉梅於此时,靓妆略无朋。
露蕊欲的皪,月枝持鬅鬙。
俨如江汉女,可爱不可陵。
他年江南路,晓妆犯严凝。
寻香烟雨中,横斜插茅簦。
却数今几日,痴如秋后蝇。
北岭枝欲空,谁与扶一登。
聊分窥水影,依我照字灯。
坐使惜花梦,临风脚腾腾。
昔如梦中蝶,今学桑下僧。
了知菩提长,念起我何曾。
冷香疑到骨,琼艳几堪餐。
半醉临风折,清吟拂晓观。
赠春无限意,和雪不胜寒。
桃李有惭色,枯枝试并栏。
未信花飞能减春,花飞只恼有情人。
也知造物贾余巧,要作醉眠红锦裀。
底事劳劳形与神,道途鞍马动经旬。烟横绝涧疑无地,风响深林似有人。
早发举鞭挥雾露,夜行翘首认星辰。何时却逐桑榆晚?爱杀坡仙此语真。
小园斜日照残芳,千里伤春意未忘。
金谷已空新步障,马嵬徒见旧香囊。
莺来似结啼鸾怨,蝶散应知梦雨狂。
清赏又成经岁别,却歌团扇寄回肠。
朔风吹雨正尘埃,忽见江梅驿使来。
忆著家山石桥畔,一枝冷落为谁开。
黄华十月愈风流,不把重阳作话头。昨夜满林霜似雪,笑他红叶冷飕飕。
两株黄间一株青,任氏三槐又此庭。雷雨几番添秀气,丝桐聊尔写心经。
浓阴匝地蝉声细,翠色浮烟鹤梦醒。能使智愚心尽死,指头宫徵最分明。
蝶醉蜂狂香正浓,晚来阶下坠衰红。
开时费尽阳和力,落处难禁一阵风。
深红浅白各相宜,淡淡疏林短短篱。自种自培还自赏,不来城市斗芳菲。