二亩田庐草草成,略无轩槛足幽清。缘河稊柳垂垂发,过雨滮池浼浼平。
啖药忍饥诚拙事,解衣高卧慰劳生。读书正在牛栏侧,一世巢经共此情。
丁香亭亭玉雪色,梨花才似过寒食。四月连阴未牡丹,遥帷怅卧兼愁疾。
高柳黄尘百万家,却于萧寺问年华。老怀正觉春迟好,明日来煎谷雨茶。
兰台又见上封章,鸡舌曾颁汉署香。一夜星辰经御览,九秋宫殿动高凉。
中朝典礼藏金匮,上界仙人直玉堂。白发词臣犹奉使,故园松菊老柴桑。
片帆西溯大江流,五月南风过岳州。吴楚寻常多巨浸,东南形胜有斯楼。
百年共老人间世,一代谁先天下忧。顾我登高尚能赋,不堪重起望乡愁。
一别乡关十五年,寸心日夜望归田。孤舟暮雨沧江上,茅屋秋风夕照边。
归梦常时随越鸟,倦游何意复幽燕。小楼昨夜东风起,又见天边斗柄旋。
我怀苏子瞻,白发谪岭南。当时梅花有佳句,至今清气遗江潭。
江南见耳孙,气貌殊不凡。平生不识耕与蚕,经史六艺俱沉酣。
昔年横经坐太学,壁水浩荡恩波涵。高堂忽念垂鹤发,丹陛一夕辞朝簪。
归来结屋依苍岩,白日对客惟清谈。我家茅屋深烟岚,门前绿树垂黄柑。
徵书一夕下岩穴,长江万里随风帆。云根黄独如斗大,十年无梦携长镵。
读君新诗如梦觉,令我一唱叹者三。逋仙旧居偶一过,夜雨苍苔荒石龛。
南枝久己化荆棘,缟衣无复来毵毵。我方束书上京国,百拙自叹无一堪。
长途两脚倦行役,黄尘扑面羞青衫。明年傥遂归田约,白首相见期无惭。
花溪水,下双溪,遥遥百里西南驰。北折兰皋复东骛,却绕金华山下路。
金华山色年年青,年去年来相送迎。我家金华山色里,与子共欢双溪水。
去年送子作贤良,握手一笑溪水傍。今年我亦金陵去,邂逅钱塘复相遇。
钱塘江上三日留,送子又登江上舟。富春南望未百里,江流犹是双溪水。
我今暂别行当还,扁舟还过富春山。好买江鱼酿江酒,同向春风开笑口。
百年欢乐能几何,一年春色成蹉跎。明年子亦作归计,衡门待子重相过。
绿酒红亭正夕晖,问君东去几时归。路过山海秋风早,莫待马头黄叶飞。
君入谏垣初,谏垣井初甃。自烹五色石,细补青天漏。
天门北望何渺茫,有兽毛色金丝黄。双目夹镜齿如锯,啮人颅骨食人肠。
小臣爱国不爱死,飞章直入天门里。蝇头细字三千馀,重为邦家说伦纪。
扶桑日出天鸡鸣,玉皇稳卧犹未醒。左右传言卿大戆,干母之蛊不可贞。
西南有州大如斗,烦卿暂去作慈母。腹中春意万斛深,遍历郊坰活枯朽。
谪居下土今六年,西风翩尔来朝天。天门深迥如昨日,扁舟依旧归西川。
丈夫怀抱无好恶,但得志行心自乐。此身亦是水上沤,禄食何须计厚薄。
君不见黄仲昭,翰林诗思翻天瓢。秪为身居密勿地,不为天子赋元宵。
又不见林贵实,横班独立称直笔。披肝苦为纲常谋,神鬼闻之皆欲泣。
吾邦文物古来多,清风劲节今相摩。我因送君发豪气,铜壶击破为我歌。
西汉读书称刘向,南海读书君为上。楚声吴语日咿嘤,水色山光常独往。
东风吹过小楼前,杨柳低低起复眠。乌帽笼头看春去,瀛洲彷佛疑登仙。
马上长歌与短赋,篇篇不肯蹈陈语。谁言孔圣删后诗,汉唐而下无足取。
造化小儿真小儿,翻来覆去无停机。鸾凤在棘龙在野,古来贤哲谁逢时。