雪坪生夏寒,奇胜吾斋甲。下临无尽溪,上有太古峡。
崖悬乔木翳,磴近危栏夹。谷响易聚空,江光未迷眨。
苔黏平作簟,薄积凹胜擖。曲几滑可凭,窊尊酽宜呷。
摊书床撤桄,烧茗灰成劫。仙留赌弈枰,天设眠琴匣。
千模从意造,群窞谁爪掐?想当春雨后,侧足奔流狎。
河水泻吕梁,横绝不可闸。洎乎秋月夜,列坐微风洽。
桂子落天坛,馨发那由箑?寂顽见佛性,夷坦息世乏。
鸟飞恋其巢,兽逸宁思柙?醉当卧陶石,游或荷刘锸。
雪坪生夏寒,槃涧盟须歃。
通考渊源贵与编,菰芦头白尚怀铅。禀裁纯庙鸿文续,冠序吾皇宝墨鲜。
忆共开涂通筚路,傥留填海看桑田。挂瓢池畔孤吟处,回首觚棱二十年。
霜净波平水落湾,我行正在画图间。帘钩不用怕风日,且看江南江北山。
寄语临邛守,相望万里情。
有来诗句好,足验教条清。
好古从时讪,为邦已政成。
无寻子虚赋,忠厚诏诸生。
山南山北雨生寒,竹树风烟苍莽间。青壁倚天元未见,白衣送酒故相关。
共追莲社公应许,稳上篮舆我欲还。后日重来拚一月,细扶藜杖觅孱颜。
里有仁贤庆寿祺,不辞沽酒典春衣。年高且作寻常看,身健须誇七十稀。
颊火欲烧双鬓白,心闲时笑昔年非。谁誇八座天人贵,丞相星垣动紫薇。
芳洲生萍芷。宿雨收晴浮暖翠。烟光如洗,几片花飞点泪。清镜空余白发添,新恨谁传红绫寄。溪涨岸痕,浪吞沙尾。
老去情怀易醉。十二栏干慵遍倚。双凫人惯风流,功名万里。梦想浓妆碧云边,目断归帆夕阳里。何时送客,更临春水。
忠臣惭保保,孝子愧安安。文章还远逊,赵闲闲。年来勋业,分付水精盘。
末路真堪笑,一事无成,英雄儿女神仙。
问何时委蜕如蝉。返我太虚天。茂陵封禅稿,任丛残。
御风骑气,撒手谅非难。骨肉团栾好,蕊珠兜率,方知即在庐山。
涛声趋左蠡,岭势接南安。匡庐真福地,境幽闲。三天子障,虎踞与龙盘。
五老峰千丈,结个茅庐,任人谤是神仙。
记曾听万壑哀蝉。乐似奏钧天。琪花飘满地,鸟衔残。
桃源洞里,秦火到应难。我与昌黎异,世间屈曲,不如从汝神山。
声价空论十斛珠,羊车竟自返璠瑜。花飞尚作随风飐,莺去犹闻隔谷呼。
叔宝祇应为小友,仲卿原不是人奴。钟情自古招閒妒,图扇风流一例无。