四海升平百度新,西山诸刹倚青旻。烟霞栈道通仙境,金碧楼台隔世尘。
万壑松风和梵呗,千门萝月照禅身。旃檀满殿炉烟袅,祝我皇图亿万春。
平生林下拥皋比,笑看鹓雏集凤池。锦诰已承明主赐,云山还系故园思。
鸿飞碧汉凌尘坌,鹤向青田啄玉芝。老眼静看人世事,夕阳亭外几枰棋。
绕屋栽梅亦可人,最怜夏月绿阴清。
前村雨过山如洗,深径风来竹自鸣。
涤砚不嫌池水冷,写书受傍午窗明。
近吟未许人知得,且向梅边隐姓名。
信步失幽径,凝眸起苦吟。
天孤邀旷野,林密引沦阴。
病叶因风落,空山欲雨沉。
昏鸦何作怪,勉强噪寒林。
天垂大溪碧,近树齐远山。
水气涵野色,缥缈亭数间。
维昔文节公,孤标凛群奸。
飘然两屐齿,云岩遍跻攀。
此地足佳致,差不远市阛。
寿峰顾而喜,筑屋如亲颜。
吴兴富台榭,往携歌鬟。
公独抱书来,小舟破潺湲。
花澹水纹丽,鸟啼人意闲。
读易发妙蕴,不惟评马班。
著述五百卷,星芒照人寰。
天街几绣鞍,蹀躞趋豹关。
河来磔柱立,一老菰蒲湾。
守斋领客游,秋风韵枯菅。
我诵壁间文,徒倚藓石斑。
德人不可见,月白渔舟还。
槿花委露渚莲愁,无复红妆荡小舟。
浓淡云山堪入画,萧闲门径自宜秋。
当时载酒人如鹤,昨夜吹箫月满楼。
鸿雁欲来江欲冷,白蘋风起思悠悠。
渔火宿江村,何人识此情。
变名张俭老,去国蔡雍轻。
独树桥头雨,寒钟夜半声。
春洲有归雁,无那暗魂惊。
汾水碧依依,黄云落叶初飞。翠娥一去不言归,庙门空掩斜晖¤四壁阴森排古画,依旧琼轮羽驾。小殿沉沉清夜,银灯飘落香灺。江上草芊芊,春晚湘妃庙前。一方卵色楚南天,数行斜雁联翩¤独倚朱阑情不极,魂断终朝相忆。两桨不知消息,远汀时起鸂鶒。
对秋深,离恨苦,数夜满庭风雨。凝想坐,敛愁眉,孤心似有违。
红窗静,画帘垂(chuí),魂消地角天涯。和泪听,断肠窥(kuī),漏(lòu)移灯暗时。
孤心:负心。
漏:古代计时工具。
秋入银壮老井梧,能言鹦鹉日相呼。
兰闺半月间鍼绵,学得崔徽一镜图。