白龙祠前江水绿,江上何人吹紫竹。江妃清怨不能降,散作浮云满江曲。
浮云忽变江雨来,乱撒骊珠三万斛。天昏地黑若混沌,铁马交驰龙战陆。
初疑巴陵走急湍,复讶匡庐泻飞瀑。鲛人停机那敢织,冯夷扬波自起伏。
须臾静听寂无声,袅袅如丝成霢霂。长虹直截东海边,夕阳照向江头屋。
满村父老起歌谣,䆉稏今年秋雨足。幽人开轩举醽醁,正爱晚来凉气肃。
我今下榻轩中宿,几时更剪西窗烛。
木钻钻盘石,辛勤四十年。一朝才见物,五色互呈妍。
七魄憎阳盛,三彭恶命延。被他迷失却,叹息只潸然。
阴阳曾作炭,造化亦分功。减自青囊里,收安玉合中。
凡材难度世,神物自归空。惆怅流年速,看成白首翁。
十年人海任沉浮,漫浪无端出九州。正合与官充水手,未妨呼我作遨头。
生涯拟托庄周瓠,归计犹虚范蠡舟。枉说痴儿能了事,不知身世尚悠悠。
芙蓉出水时,偶尔便分离。自此无因见,长教挂所思。
残春不入梦,芳信欲传谁。寂寞秋堂下,空吟小谢诗。
风艳霏霏去,羁人处处游。明年纵相见,不在此枝头。
积雨柴门草色新,一经白首又青春。
也知性癖难趋俗,却喜身闲不属人。
冷食邻家将禁火,软泥门巷不生尘。
高怀谁肯同消散,放棹烟江采白蘋。
浮舟横大江。
讨彼犯荆虏。
武将齐贯錍。
征人伐金鼓。
长戟十万队。
幽冀百石弩。
发机若雷电。
一发连四五。
北使成群去复来,喧传欲奉上皇回。
悬河涕泪经年尽,匝地风尘一旦开。
福德果符休士兆,英雄空抱救时才。
只愁猾虏多翻覆,早迓鸣鸾入紫台。