纯贞谢琢磨,报施竟无讹。义守三从固,身膺五福多。
有言贻綵服,无恨属颓波。行路惟称叹,宁悲薤露歌。
排筠贴楮缀南金,舒卷乘时巧思深。何必月团裁尺素,自多清爽涤烦襟。
挥来振鹭全开羽,叠去栟榈未展心。利用已宜勤赏重,更堪精制出鸡林。
栽松累石状孱颜,万仞形容数尺间。会得秋毫非至细,可能留意羡他山。
树头啼鸟唤眠觉,无数柳绵飞入袍。
乱花绕屋水光动,碧虹漏窗春日高。
乳雀趁飞玉蛱蝶,娇鸦啄落金樱桃。
倚栏正欲破閒闷,听得酒声鸣小槽。
秋影落西湖,渌波净如眼。
摇船入芰荷,船里清香满。
花深不见人,但听歌声远。
还从过船处,折倒青荷伞。
为采秋芳多,不觉飞霞晚。
回船未到堤,更引金莲盏。
醉墨纷纷尽雅才,等閒携酒探花来。
笙歌已散游人去,更逐东风拾落梅。
梅爱山傍水际栽,非因弱柳近章台。
重重叶叶花依旧,岁岁年年客又来。
汉地龙蛇始遘迍,曹公崛起定经纶。
阴谋用尽得天下,谁道彼雏解笑人。
独倚天平望八荒,白云泉上每徬徨。双崖
三宿淹留会同闸,一帆飞过耐牢坡。旧来禾黍秋风地,今作蒲莲野水波。
岸决黄河方泛溢,尘生碧海定如何。苍茫天意知谁解,北望梁山一浩歌。