草草事行役,迟迟违故关。碧帏遥隐雾,红旆渐依山。
感激酬恩泪,星霜去国颜。捧刀金锡字,归马玉连环。
威凤翔双阙,征夫纵百蛮。应怜宣室召,温树不同攀。
相闻凤城曲,相识粤城阴。赠我如兰芷,投君匪石心。
花田期素月,纸帐对鸣琴。别后如相忆,秋风寄短吟。
秋风边塞上,飞檄忽纵横。独将三军出,分为四道行。
阴山锋始接,瀚海帐皆倾。缚得名王至,声驱右北平。
望云际。
有真人。
安得轻举继清尘。
执电鞭。
骋飞驎。
浮萍寄清水,随风东西流。
结发辞严亲,来为君子仇。
恪(kè)勤在朝夕,无端获罪尤。
在昔蒙恩惠,和乐如瑟(sè)琴。
何意今摧颓(tuí),旷若商与参。
茱(zhū)萸(yú)自有芳,不若桂与兰。
新人虽可爱,无若故所欢。
行云有返期,君恩傥(tǎng)中还。
慊(qiè)慊仰天叹,愁心将何愬(sù)。
日月不恒处,人生忽若寓。
悲风来入怀,泪下如垂露。
发箧(qiè)造裳衣,裁缝纨与素。
浮萍依附在清水上,随着风儿四处漂流。
成年束发辞别父母,成为了夫君的伴侣。
从早到晚恭敬勤恳,遭受罪怨毫无缘故。
从前蒙受您的恩惠,如奏琴瑟欢乐和穆。
为何现在岁月蹉跎,远隔如商与参两宿。
茱萸自有它的香气,却不如肉桂和兰芷。
新人即使令人怜爱,不如过去所爱的人。
流云有返回之时,您的爱也许回转中途。
悲伤地仰天叹息,忧心将到哪里去倾诉?
日月不会永在天上,人生短暂如同寄宿。
悲伤的风吹入帷帐,泪水跌落像滴露珠。
打开箱子制作衣裳,裁剪缝纫洁白绢布。
浮萍:一种水生植物,比喻无依无靠,随波漂流的女子。
结发:汉族婚姻习俗。一种象征夫妻结合的仪式。当夫妻成婚时,各取头上一根头发,合而作一结。仇:伴侣。
恪勤:恭敬勤劳。无端:一作“中年”。
瑟琴:出自《诗经》,“妻子好合,如鼓琴瑟。”
摧颓:蹉跎。
茱萸:茱萸,又名“越椒”、“艾子”,是一种常绿带香的植物,具备杀虫消毒、逐寒祛风的功能。佩茱萸,中国岁时风俗之一。桂:应为樟科肉桂,非桂花。兰为何种植物,今尚有争议。
可爱:一作“成列”。
傥:或者。
慊慊:心不满足貌;不自满貌。愬:同“诉”。
不:一作“无”。所:一作“人”。寓:一作“遇”。
怀:一作“帷”。
发:打开。一作“散”。
朱雀街头雨,乌衣巷口风。飞来双燕子,不入景阳宫。
为问秦淮女,还知玉树空。
湖上水云绿,荷花十里香。咿哑木兰棹,惊起睡鸳鸯。
雌雄两分去,不觉断人肠。
白苧鸦头袜,红绫锦靿靴。玉阶零露冷,差折凤仙花。
去去荡游子,秋深不念家。