僧房来往久,露井每同观。白石抱新甃,苍苔依旧栏。空瓶宛转下,长绠辘轳盘。境界因心净,泉源见底寒。钟鸣时灌顶,对此日闲安。
得道凡百岁,烧丹惟一身。悠悠孤峰顶,日见三花春。白鹤翠微里,黄精幽涧滨。始知世上客,不及山中人。仙境若在梦,朝云如可亲。何由睹颜色,挥手谢风尘。
用之与程珌同时。
乡里儿,桑麻郁郁禾黍肥,冬有褴襦夏有絺。
兄锄弟耨妻在机,夜犬不吠开蓬扉。乡里儿,醉还饱,
浊醪初熟劝翁媪。鸣鸠拂羽知年好,齐和杨花踏春草。
劝年少,乐耕桑。使君为我剪荆棘,使君为我驱豺狼。
林中无虎山有鹿,水底无蛟鱼有鲂。父渔子猎日归暮,
月明处处舂黄粱。乡里儿,东家父老为尔言,
鼓腹那知生育恩?莫令太守驰朱轓,悬鼓一鸣卢鹊喧。
恶声主吏噪尔门,唧唧力力烹鸡豚。乡里儿,莫悲咤。
上有明王颁诏下,重选贤良恤孤寡。春日迟迟驱五马,
留犊投钱以为谢。乡里儿,终尔词。我无工巧唯无私,
举手一挥临路岐。
秋山古寺东西远,竹院松门怅望同。幽鸟静时侵径月,
野烟消处满林风。塔分朱雁馀霞外,刹对金螭落照中。
官备散寮身却累,往来惭谢二莲宫。
丹木生何许?乃在峚(mì)山阳。
黄花复朱实,食之寿命长。
白玉凝素液,瑾(jǐn)瑜(yú)发奇光。
岂伊君子宝,见重我轩黄。
丹木生长在何方?就在峚山南坡上。
黄色鲜花红果实,食之可以寿命长。
白玉凝成白玉膏,瑾瑜发出奇异光。
岂止君子视为宝,轩辕黄帝早赞扬。
峚:逮本作“密”,今从李本、焦本改。山阳:山的南面。
朱实:红色的果实。
瑾瑜:皆美玉。
伊:彼。见重:被重视,被看重。轩黄:黄帝轩辕氏。
翩(piān)翩三青鸟,毛色奇可怜。
朝为王母使,暮(mù)归三危山。
我欲因此鸟,具向王母言。
在世无所须,惟(wéi)酒与长年。
翩翩飞舞三青鸟,毛色鲜明甚好看。
清早去为王母使,暮归居处三危山。
我想拜托此青鸟,去向王母表心愿。
今生今世无所求,只要美酒与寿年。
翩翩:轻快飞翔的样子。奇可怜:甚可爱。
王母使:西王母的信使。
因:因依,依托。具:通“俱”,完全,详细。
须:通“需”,需要。唯:同“惟”,独,只有。长年:长寿。
开棂纳晨光,隐几挹寒翠。以我胸中真,会彼景外意。
孰因夜息存,孰使昼梏累。念虑方清明,体认贵切至。
峨峨成九仞,进进基一篑。勖哉亭中人,涵养玉其粹。
卷舒意何如,颜回坐忘地。
大哉观世音,愿力不思议。化身千百亿,于一刹那顷。
香山大因缘,悯念苦海众。慈悲示修證,欲同到彼岸。
受辱不退转,是乃忍辱仙。抉眼断两手,不啻弃涕唾。
欻然千手眼,照用无边际。至人见与执,不在千手眼。
向来弃去时,初无一毫欠。乃至以千记,我亦无赢馀。
是故将示寂,还复本来相。犹如大虚空,云电或风霾。
须臾各霁止,太虚自寥廓。我今仰灵踪,欢喜发洪愿。
今生未丧世,誓愿永归依。更与见闻者,同登无上法。