一水双分作顺流,风帆唤月不须收。拈将印渚脩龄语,翘足微吟下济州。
兰为楫,桂为桨。春波既摇裔,春日仍骀荡。归到横塘市欲收,平林一抹苍烟上。
辰出太平门,褰帷太平堤。不知身上下,苍山时高低。
右鉴渺平湖,左玦汇清溪。残绿稽芰荷,小白散凫鹥。
是时秋始暮,风物繁以凄。迤逦贯索垣,愀然念圜
维扬枫叶逗行舟,麈尾玄言欲少留。任是观涛无起色,还因招隐失穷愁。
中原剑在寒相问,南海珠成暗莫投。岂为身惭羊叔子,邀君不遣过瓜洲。
度关山,诘曲复崔嵬。虽有车,畏轮摧。十步五坐泣且啼,啼声一何悲。
疾风吹尘自我后来,回望故乡茫何睹哉。前睹黄河水,水流何瀺灂。
一夜胡马过,河边草如削。河边草如削,安能更民居。
居民尚远徙,行子欲何之。鸱枭为好音,豺虎亦规行。
四方不识人,来称弟与兄。温铁益知柔,茹荼益知甘。
平生少自足,临难追故欢。度关山,那得不沾衣。日夜见去人,寥寥归者稀。
谁云见在本来空,门外犹青万古峰。荠菜乍香藜饭熟,留君且受午时供。
跻危意方倦,入幽良自适。岩峦非一态,云日饶奇色。
活活伏流来,泠泠深崖滴。腾虬悟风树,渴猊知水石。
拿攫令魂惊,蜿蜒觉根坼。俶诡青羊涧,窈窕五龙室。
彼美如有待,余欣宁无获。改辙见平畴,蔼蔼禾黍夕。
归虑中未搅,目境时有失。安得乘蹻道,遥青庶可摘。
高斋傍霞屿,川光时复暝。浮天自五色,含飔忽千片。
陆离媚初旭,窈窕横晴巘。文鱼欣欲上,遥鹜孤难辨。
为语谢临川,如绮复如练。
徐卿子同好,翩翩厉风翼。今日双南金,他时契与稷。
毋轻露宵光,世眼易为白。
五十孙都尉,长吟鬓欲苍。金鱼宽贳酒,银鸭细焚香。
祭酒推诗社,将军和柏梁。还余双紫燕,拂拭便如霜。