我厌尘情秽,君耽遁世高。青山留傲骨,沧海壮诗涛。
禾黍占晴雨,园蔬自桔槔。相偕成沮溺,回首笑空劳。
芳草绿萋萋。断肠绝浦相思。山头人望翠云旗。蕙香佳酒君归。惆怅画檐双燕舞。东风吹散灵雨。香火冷残箫鼓。斜阳门外今古。
钱塘江北百里余,涨沙不复生菰蒲。
沙田老桑出叶麤,江潮打根根半枯。
八月九月秋风恶,风高驾潮晚不落。
鼓声冬冬橹咿喔,争凑富春城下泊。
君家茅屋并城楼,不出山行不记秋。
越舶吴帆亦何故,今年明年来复去。
国朝画手不可数,神妙独数高尚书。
尚书意匠悟三昧,笔力固与常人殊。
林树无根云懵懵,昆仑泰华云中涌。
山城野店不逢人,碧波翠嶂淋漓动。
于今绝响三十年,尚书笔法谁能传?片藤尺青不易得,使我感慨心茫然。
吴兴老赵蓟丘李,两地清风俱委靡。
古人丹青亦消毁,后学纷纷无乃是。
卫生卓荦志有余,妙龄声誉驰江湖。
泛观今昔意未足,直与造化论锱铢。
呜呼!安得有绢请君画竹冠?置我长松下,坐看青山白云过。
胸怀阮步兵,诗句谢宣城。今夕俱参透,焚香听雨声。
空碧无云露湿衣,群星光外涌清规。东楼莫碍渐高势,
四海待看当午时。还许分明吟皓魄,肯教幽暗取丹枝。
可怜半夜婵娟影,正对五侯残酒池。
天地悠悠共故乡,鬓毛苒苒几星霜。的然积翠家风好,行矣黄龙山路长。
久雨生新水,初秋足好风。柳枝低嫩碧,莲萼落轻红。
万室游从乐,何年缔构功。高材终不俗,会与众人同。
凤诏传来绛阙,当宁思贤辅。淮海甘棠惠花,霖雨商岩吉梦,熊虎周郊旧卜。千秋盛际,催促朝天归去。动离绪。
空眷恋,难暂驻。新植双亭临水,风月佳名未睹。淮拟金尊时举。况乐府、风流一部。妍歌妙舞,萦云回雪,亲教与,恨难诉。争欲攀辕借住。功成绣衮,重兴江山作主。
蒹葭苍,荳叶黄。
南村不见冈,北村十顷强。
东家车满箱,西家未上场。
荳叶黄,野离离。
鼠窟之,兔入畦。
豕母从豚儿,豕啼豚咿咿。
衔角复衔萁。荳叶黄,谷又熟。
翁媪衰,餔糜粥。
荳叶黄,叶黄不独荳。
白黍堪作酒,瓠大枣红皱。
荳叶黄,穰穰何膴膴。
腰镰独健妇,大男往何许。
官家教弓刀,要汝杀贼去。