紫纶飞下会稽山,衣绣归来冠军豸。
总马长鸣天路熟,棲鸟重认禁枝寒。
人忧时世方多事,我喜朝廷看谏官。
尧舜君民身稷契,不为容易不为难。
西宫日落东宫昏,妖星如月挂宫门。白气映射青红灯,黑烟冲蔽紫微垣。
霹雳一震飞电光,排山倒海崩金阊。神丁甲马皆匿藏,平地水溢成汪洋。
天吴海童恣颠狂,鳌掷鲸吞肆沸扬。跳荡鳅鳝从鲤鲿,掉尾喷沫鼓涛浪。
䁡尸当蹊闯龙堂,欲盬龙脑脍龙肠。老龙负子拿云起,敛须弥身为芥子。
金银宫阙弃如遗,宝藏珠琲散若洗。败鳞残甲侣鱼虾,惊风骇浪走天涯。
兴妖驾雾逐螣蛇,蚀月跃起金虾蟆。狐鼠跳梁雄似虎,鸾凤失路瘦于鸦。
镫残犹幸回光驻,棋输讵止一著差。君不见万里为鱼齐荡产,九朝如梦忽倾家,河山大地铺虫沙。
休文虽即逃琼液,阿鹜还须掩玉闺。月落金鸡一声后,不知谁悔醉如泥。
飞舄今何处,遥怜无价珠。月光侵座满,烛影照人孤。
雨过苔犹湿,阶明蚓乱呼。邻家吹玉笛,疑是起姑苏。
苍苍终日锁春愁,欲去回翔更少留。
傅说王家饲燕女,今朝珠报始知由。
秋声咽塞笳,边气肃霜华。
九日登高处,群山入望赊(shē)。
苍蒹(jiān)仍碧水,绿酒对黄花。
鸿鹄(hú)归何处,长天空落霞。
咽:阻塞,声音因阻塞而低沉。塞笳:塞外的胡笳。霜华:有月光的意思,也可解读为霜的光气。
入望:进入视野。赊:长,远。
苍蒹:深青色没有长穗的芦苇。
鸿鹄:古人对天鹅的称呼。
重九开秋节,得一动宸仪。金风飘菊蕊,玉露泫萸枝。
睿览八纮外,天文七曜披。临深应在即,居高岂忘危。
秋来林下不知春,一种佳游事也均。绛叶从朝飞著夜,
黄花开日未成旬。将曛陌树频惊鸟,半醉归途数问人。
城远登高并九日,茱萸凡作几年新。
劝君莫辞满酌酒,瑶林琼木皆良友。
就中此会难暂忘,一年两经九月九。
茱萸含香又满头,黄菊飘英再盈手。
清欢未见玉山颓,高空任待金乌走。
落帽声名何足取,孟嘉一会登龙首。
梅仙耳热遗我诗,诗笔如椽胆如斗。
我有好诗一万首,携向人家欲换酒。言辞未拙拙叩门,行行无之虚重九。
掀书三径不虚开,一卷陶诗素心友。陶潜篱下采黄花,我不爱花爱五柳。
黄花寂静老篱边,杨柳风前大放颠。