永日池馆閟,翳然此林水。夏绿绕涧荣,夕岚当户起。
飞鸟翔深竹,游鱼在清沚。览物契真赏,开筵进芳醴。
宾朋咏《大雅》,丝竹含流徵。意适神自旷,交亲情益喜。
凯风垂南沐,颓景汎西委。嘉会恒难得,世纷方未已。
凡此贤达人,希当慎玉体。
玉质虽精更用礲,切磋磨琢趣无穷。
但於天理昭如视,何患私情众互攻。
明善诚身为要诀,博文约礼是深功。
从今日用培基处,敬道尤须彻始终。
日月双跳丸,一旦复一旦。
於穆无疆命,后□□如趱。
前头只逗遛,不勇攻与战。
当然紧切功,一一事散漫。
便是惰天职,天地一罪汉。
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。
东阡土脉浸温畅,颇颇释我农人嗟。
壮者举耜趾相摩,少者行馌肩相差。
乃知乾元父万物,仁育两间同一家。
太和生生终莫遏,不容痴寒固骄夸。
残阴噎噎终必退,安能掩轧壮阳芽。
日涉老仙忧民隐,诗词恳恻如黄麻。
料对兹晨少慰怿,行歌豳颂笔生花。
将军养士如养獒,发纵指嗾追烟䬞。鱼肠刷土松纹膏,白羽朱肉啼哀猱。
石头城下跳重濠,黔西猛兽纷腾逃。红勒盘雕蕃锦袍,团花渍血铁不挠。
凭轼大呼风怒号,竖发上指星生毛。腰间淡淡流秋涛,马蹄四举空中高。
近不见人惟见刀,磨盾刮甲声嗷嘈。冤霜一夜零蓬蒿,旂常日月无勋劳。
国士坐法缘连敖,符鸠哑哑悲云旄。陆剸犀兕水断鳌,兜鍪貂蝉荣汝曹。
特地照青铜,行行谒谢公。
山窗新入梦,池馆旧闻鸿。
岐路云边去,炎蒸雨后空。
郡斋如伴话,满座是清风。
高情临爽月,急响送秋风。独有危冠意,还将衰鬓同。
山深春未动,沙浅水欲冰。
玉梅於此时,靓妆略无朋。
露蕊欲的皪,月枝持鬅鬙。
俨如江汉女,可爱不可陵。
他年江南路,晓妆犯严凝。
寻香烟雨中,横斜插茅簦。
却数今几日,痴如秋后蝇。
北岭枝欲空,谁与扶一登。
聊分窥水影,依我照字灯。
坐使惜花梦,临风脚腾腾。
昔如梦中蝶,今学桑下僧。
了知菩提长,念起我何曾。
结绮临春成草莽,繁华都入暮烟中。
后庭玉树迎秋色,犹带张妃脸上红。
身世飘零我自嗟,十年三见汝移家。苍苔行处冰犹滑,社燕归时日未斜。
秋雨尚沾邻院叶,春风欲动过门车。最怜月出琴停夜,相对寒梅一树花。