内史用尧意,理京宣惠慈。气和祥则降,孰谓天难知。
济旱露为兆,有如埙应篪。岂无夭桃树,洒此甘棠枝。
玉色与人净,珠光临笔垂。协风与之俱,物性皆熙熙。
何必凤池上,方看作霖时。
江上孤臣一片心,几经漂没水痕深。
极怜撑住即从古,正恐崩颓或自今。
藓蚀秋螺残老翠,蟂鸣春雨落空音。
好携双鹤矶头坐,明月中宵一朗吟。
羡此民风何太古,邦人相见每从容。田中滞穗堪遗寡,廪衷多稌合庆农。
酒熟漫寻芳草地,诗成偏在白云峰。紫薇泉畔栖霞客,秪有神交一梦逢。
髣髴欲当三五夕,万蝉清杂乱泉纹。钓鱼船上一尊酒,月出渡头零落云。
仿佛欲当三五夕,万蝉清杂乱泉纹。
钓鱼船上一尊酒,月出渡头零落云。
宝马香车踏软尘,暖风不动趁游人。谁知陋巷柴门里,也有梨花一树春。
岚雾濛濛晓未收,青红窗户失飞楼。雨添芳草侵官道,水涨浮萍入御舟。
苏小只传身后曲,江淹曾赋别时愁。杏花风急清明近,已觉新寒似麦秋。
客里过从喜二生,云和夜夜玉壶冰。长河寄得临分语,莫把灵台泥俗情。
不劳歌楚艳,请为罢吴趋。上客但安坐,听我奏齐讴。
鹰扬表东土,赐履维青州。沃壤既如膏,丝枲韧且柔。
鱼盐无俭岁,海王自春秋。百二敌彊秦,八九吞徒州。
美哉一匡力,天下咸宗周。朝服西济河,鞭箠使诸侯。
至今临淄途,诵义慕前修。枹鼓立军门,意气纵横浮。
举袂成帏幕,攘臂赴仇雠。先君务养士,奕世恢鸿猷。
晏婴以当路,结交鲁孔丘。其人聘列国,终日无停辀。
及闻箾韶音,若与唐虞游。三月忘寝食,栖栖此淹留。
季札本荆蛮,华夏多夷犹。泱泱叹大风,观采不能休。
五伯桓称首,四豪文其尤。拥彗为宾师,铁笼存主忧。
阔达有遗俗,功利非所谋。驰骋一何雄,冠剑常相求。
蠋辞万家邑,连谢千金酬。即论二布衣,岂复商贾流。
春连禁御绿阴交,对面晴烟舞翠蛟。
最是君王游幸少,宫花浑未识鸣鞘。