暂向云斋借榻眠,窗风一线晚秋天。淋浪樽酒狂摛句,点闪檠灯伴论禅。
盘角竹声时淅沥,帘旌桂影弄婵娟。话穷依约方成梦,蓦听疏钟到枕前。
菊英装点近芳辰,风掠清香已袭人。端的樊川携玉液,来同靖节赏金尘。
藏阄戏赌杯中物,投辖坚留座上宾。恶客不容污我社,摛云要扫笔锋神。
飞燕腰支掌上轻,尘生罗袜步盈盈。钥鱼不寐春无赖,筝雁频移曲未成。
敛黛低鬟初破睡,嚼花嗅蕊独含情。许身肯作王孙女,头白哀吟对马卿。
吴会江山已厌看,梦随猿鹤共清欢。海风不借归帆便,雨雪偏于行路难。
日暮扣门林屋静,天寒劝我酒杯乾。还家恰恰当除夜,好办椒花颂履端。
白雪毵毵鬓影斜,风光流转任年华。杯行不惜斟蓝尾,春事如今到楝花。
车马羽毛分战士,园林钟鼓是谁家?侧身北望空回首,愁绝吾生未有涯。
酒如渑,肉如陵。
赵妇鼓宝瑟,秦妻弹银筝,歌儿舞女列满庭。
珊瑚案,玻璃罂,紫丝步帐金雀屏。
客人在门主出迎,莲花玉杯双手擎。
主人劝客客勿停,十围画烛夜继明。
但愿千日醉,不愿一日醒,世间宠辱何足惊。
珠万斛,金千籝。
来日大难君须行,胡不饮此长命觯君不见刘伯伦王无功,
醉乡深处了平生。
英雄万冢瘗黄土,惟有二子全其名。
照夜玉狻猊,霜毛铁凿蹄。
春风金络脑,小雨锦障泥。
御驾驰天上,军封受海西。
日供三品料,缄口不闻嘶。
马服古名将,孤军镇海壖。射雕天雨血,拔槊地飞泉。
筝手调银甲,花奴递玉鞭。虎营灯火夜,自注十三篇。
朱雀街头雨,乌衣巷口风。飞来双燕子,不入景阳宫。
为问秦淮女,还知玉树空。
湖上水云绿,荷花十里香。咿哑木兰棹,惊起睡鸳鸯。
雌雄两分去,不觉断人肠。