谁家女儿青结螺,花前双歌舞婆娑。湘帘在钩明月多,奈此迢迢凉夜何!
银河流光夜初静,姮娥娟娟度鸾影。绮疏美人醉方醒,倚阑吹箫更漏永。
江北鼠,口衔尾,结伴成群满沙觜。飞尘满野,烈日在天。
江北农人,忧心如煎。江南稻秧齐,沃土不须雨。同类渡江,适此乐土。
楚豫稻粱,堪足天下。今年不雨春复夏,估不开仓谷添价。
鼠乎鼠乎,勿食禾黍。禾黍食尽,及尔同死。
涉江采芙蓉,欲采寄所思。
所思今何在,望断天一涯。
将花照秋水,秋水清且漪。
行乐不得再,日暮空凄悲。
一解徐州缆,扬帆五日风。河声转天外,龙气入舟中。
堤树淮流近,人家吴语通。维扬明日路,丝雨忽濛濛。
却月升檐外,林溪相映新。鱼蛮沙渚宿,花魄石栏春。
隐几谐诗便,挑镫选梦频。谁能共幽领,还欲问家人。
一上巍峰独枕流,匡山爽气为君收。
泉飞直下三千丈,池喷奔分数百州。
净练银河辉映阁,烟凝碧树吐成楼。
先师巨笔悬岩石,文物风光度几秋。
暖日晴风弄远晖,好山嘉树绿成围。唤回僧梦蒲牢响,点破溪烟属玉飞。
麦陇近秋垂穗熟,鱼梁向晚得鲜归。何人解作诛茅计,莫叹桃源客到稀。
风送梅花过小桥,飘飘。飘飘地乱舞琼(qióng)瑶,水面上流将去了。觑(qù)绝似落英无消耗,似那人水远山遥,怎不焦?今日明朝,今日明朝,又不见他来到!
佳人,佳人多命薄!今遭,难逃。难逃他粉悴烟憔,直恁(nèn)般鱼沉雁杳!谁承望拆散了鸾(luán)凤交,空教人梦断魂劳。心痒难揉,心痒难揉。盼不得鸡儿叫。
美人啊美人,真是薄命。这一回,真难摆脱,难摆却那花容月貌憔悴消瘦。这样音讯全无鱼沉雁杳。活生生拆散了鸾凤的情交,白白地让人魂牵梦绕。心痒痒倍受煎熬,心痒痒备受煎熬,只盼着雄鸡早早啼叫报晓。
琼瑶:形容雪花白如美玉。觑艳:望断,极目望去。落英:落花。消耗:消息,音讯。
粉悴烟憔:意为懒施粉脂,形容憔悴。直恁般:就这样。鸾凤交:比喻夫妇、情侣的友谊。
离歌休再叠,我亦不堪闻。
山接诗愁去,云随别袂分。
官閒宁问禄,命薄谩能文。
怅望梅边屋,花开更忆君。