楚天爽气满神州,今夕人间半度秋。玉露几团初欲滴,冰轮一点向空流。
浮烟扫去星河静,素影飞来几榻幽。共醉清华眠碧落,此身不觉在瀛洲。
风凄梧自脱,露滴鹤知警。长空满秋思,高云寄孤永。
飞鸟倦斯还,退犹不失猛。循涂乏善步,利用愧短绠。
置身材不材,焉知非天幸。逍遥撰兹辰,烦嚣得暂屏。
秋光满目。风清露白,莲红水绿。何处梦回?弄珠拾翠盈盈,倚兰桡(ráo),眉黛蹙(cù)。
采莲调稳,吴侣声相续,倚棹(zhào)吴江曲。鹭起暮天,几双交颈鸳鸯,入芦花,深处宿。
拾翠:拾取翠鸟羽毛以为首饰。后以指妇女嬉游的景象。
采莲调:采莲子,词调名。
秋雁又南去,旅人还北征。空山摧木叶,落日满江城。
尘事纷如积,华年暗自惊。壮心殊耿耿,徒作不平鸣。
不待庭梧下,森然色欲秋。天遥孤鹭接,海入乱蝉流。
林气凉吹野,风声危倚楼。明当出郭去,溉种省民畴。
抛书午梦凉,竹翠侵纱幕。深院悄无声,白莲自开落。
残暑方销歇,西风已渐凉。高柯怜坠叶,疏雨咽寒螀。
入梦新愁积,思家旧恨长。百年应几许,端的为谁忙。
忽闻旅雁度霜天,凄婉声中形影单。此夜兰帷愁不寐,破窗斜漏月光寒。
危弦断客心,虚弹落惊禽。新秋百虑净,独夜九愁深。
枯蓬唯逐吹,坠叶不归林。如何悲此曲,坐作白头吟。
靡靡流火西,鲜飙扫馀燠。奇怀迈良辰,散步粤山麓。
林峦蔚葱茜,丘壑缭而曲。振缨蹑崇台,神情若新沐。
绰约台上人,清扬美如玉。冥心观太初,天地渺一粟。
幻形忘赘疣,委运付亭毒。浮云寓太虚,不满一捧腹。
悠哉偕友朋,适意此盘谷。岸帻南斗旁,云溟聘遐瞩。
徜徉四山暝,日入欢未足。秋声动乔林,飒飒度疏竹。
松灯奚待篝,明月自为烛。真乐同逍遥,岂必骖黄鹄。