两傅常存好老心,汉廷元自少知音。
归来日日相娱乐,赖有君王旧赐金。
首祚欣兹践,新年喜并回。簇丝分细菜,剪胜学蟠梅。
每爱罗家老,殷勤久不穷。秋风新栗熟,先送满筠笼。
饷田分野饭,社酒倒山樽。茅舍无人守,春风自闭门。
意閒禽鸟狎,同出更同栖。日高人尚眠,就向窗前啼。
清朝微雨歇,云气行丹崖。几家挑菜女,笑下青峰来。
群狙戏绝巘,一一联臂下。雨黑人蚤归,窃食岩下稼。
贤能书扣九天门,安用区区更问津。周室笙歌声调古,孔庭诗礼指归新。
吟窥清璧还为侣,笑谢寒斋已作宾。烝我时髦尤利市,使君元是夺标人。
一日不见山,胸次尘土积。
老来志益壮,清游等畴昔。
锺山草堂古,每恨身微翮。
况是佳丽地,牛马风不隔。
遑遑问征路,冉冉供吏役。
渊明田可秫,肯为五斗易。
石桥跨淮水,岐路由此析。
俗驾何时回,为尔谢松菊。
萧条竹林院,风雨丛兰折。幽鸟林上啼,青苔人迹绝。
燕居日已永,夏木纷成结。几阁积群书,时来北窗阅。