曾忆相逢月台下,清谈犹自带烟霞。避喧却爱山中寺,访旧还寻海上槎。
石鼎烹茶分野水,纸窗剪烛看檐花。定知归去松萝路,犹向云间采药芽。
故园今在灞陵西,江畔逢君醉不迷。
小弟邻庄尚渔猎,一封书寄数行啼。
木海亭前花似锦,岭头梅蕊怯风沙。
正如隐者归幽谷,鹤版徵书未到家。
疏柳飘零,暮鸦寒集,都门送客,斜阳影里。野色沈沈,翠微隐隐,遥指故乡云外。聚久交情厚,对西风、争忍分袂。饮散宾朋,画船去也,平芜千里。因记。小轩无寐。观夜月凭阑,共论深契。绛帐清闲,杏坛优暇,当念宴游同醉。南北烟波远,愿无忘、音书频寄。未知名宦拘人,异日相逢何地。
衲僧命脉顶门眼,点著无端头角生。
犹幸家园田地稳,得深耕处且深耕。
记分携日,斜风密雨送兰舟。共君无计夷犹。瞥眼垂杨夹岸,人影闭红楼。
叹前期渺渺,往事悠悠。
经春涉秋。梦尚隔、见何由。闻道吟侬旧句,红泪时流。
侬诗总好,问争如、絮语话绸缪。须抛却、莫费凝眸。
只与閒时月一般,宁知今夕最团栾。
竹边借柄还如扇,花下传杯可当盘。
野兔易忘终夜梦,林鸟未许一枝安。
人生几个中秋节,那得都将笑眼看。
我前抵华原,访子云槐舍。偶值何仲默,清谈忘晨夜。
冲怀世寡知,繁文俗方化。芳臭不同科,辩别每未暇。
群口虽见珍,私心窃常讶。庄生吾马云,其见岂欺诈。
后会王敬夫,飘然契兹话。乃钦吾侪真,益陋杞妻下。
浒西春酒熟,南山翠如射。明日会同君,细看盘谷画。
客谢酆桥道,逶迤紫阁阴。云霞馀夕照,花柳暗春林。
灯火城中出,星河望里沉。不知王逸少,何处赏偏深。
疏(shū)星冻霜空,流月湿林薄。
虚(xū)馆人不眠,时闻一叶落。
疏星散布在霜空里凝结不动,朦胧月色下草木湿湿润润。
旅居在客店中辗转难眠,正是万籁俱寂时,听得那一片枯叶落地的声音。
疏星:稀疏的星星,形容天上的星星很少。
虚馆:寂静的馆舍。