山行初逢建子月,始见寒梅第一枝。遥想吾庐亦如此,谁能千里赠相思。
梅花发后思家切,竹间水际出横枝。暗香疏影和新月,自是离情禁不得,触物那堪此时节。
春前腊后定归来,要看溪上千株雪。
三峡江流七月平,全家东下叶舟轻。阳台得得收云雨,放尽峰峦照眼明。
舟溯馀不水,回头忆两溪。川长太湖隔,天远卞峰迷。
左顾龟何在,南飞乌欲栖。从今到家梦,却到浙江西。
弭棹大江滨,江山入眼新。地疑真赤壁,州是古黄人。
水隔三分国,风遗两逐臣。雪堂欣觌面,诗思定能神。
碧梧和露滴清秋。小庭幽。翠烟流。羞带一襟,明月上危楼。苦恨秋江风与月,偏管断,这些愁。此情空道两绸缪。信悠悠。几时休。到得如今,刬地见无由。拟待不能思想得,无限事,在心头。
夕阳低尽柳如烟。淡平川。断肠天。今夜十分,霜月更娟娟。怎得人如天上月,虽暂缺,有时圆。
断云飞雨又经年。思凄然。泪涓涓。且做如今,要见也无缘。因甚江头来处雁,飞不到,小楼边。
孙郎涉世似虚舟,一醉从前万事休。千佛经中无姓字,八仙歌里见风流。
清诗便与重泉隔,客泪空添晚岁愁。陇上只今多宿草,为君何地筑糟邱。
历年有攸归,脩短良亦异。天乎不祚梁,斯人乃即世。
于皇元良资,盛德真岂弟。高文贯百家,妙学穷六艺。
悠悠悲徂年,凛凛尚生气。伟哉千载人,享此百世祀。
金朱焕灵宫,奔走恭祀事。遐瞻俨森寒,神雨倏复至。
伛偻奠椒浆,悲风肃兰佩。想像折芳馨,兹焉独长喟。
去年阴山雪,平地三尺馀。人言土中蝗,入土不用驱。
今年岁枯旱,野食无豆蔬。西来三尺蝗,旧岁雪不如。
秋田有遗秉,未足饱一夫。细雨生谷芽,屯云几时舒。
群凶剧豺虎,诸将劳驱除。横尸作京观,流血如决渠。
高穹厌杀气,荆棘满郊墟。尚复此恒雨,未知当何如。
岂欲令斯民,竟死不少纾。天亦念赤子,理岂有是欤。
会当开晴云,却返羲和车。我廪虽巳殚,我地尚可锄。
庶用种宿麦,更作来岁储。
卞公古刚者,直节不可挫。岩岩六龙子,矫矫中兴佐。
可怜谢幼舆,梭飞齿还堕。志怀不事事,见面辄欲唾。
非关执鄙吝,要欲激疲愞。茂弘岂驽骀,庙社因迁播。
维公抗剧贼,婴此不测祸。平生忠义气,临绝不自奈。
愤心握两拳,爪甲穿掌过。英风渺何之,末路悲坎轲。
高堂风入帷,坏壁尘生坐。清魂不可招,聊为歌楚些。