诘朝参下座,闲步出重闱。北堂月稍隐,南枝鹤已飞。
早霜垂霭霭,初雾上霏霏。严唱虽罢柝,高门尚掩扉。
既伤年绪促,复嗟心事违。平生爱山海,宿昔特精微。
未解轻身去,唯应下第归。
吴女秋机织曙霜,冰蚕吐丝月盈筐。金刀玉指裁缝促,
水殿花楼弦管长。舞袖慢移凝瑞雪,歌尘微动避雕梁。
唯愁陌上芳菲度,狼藉风池荷叶黄。
青草湖中月正圆,
巴陵渔父棹歌连。
钓车子,橛头船,
乐在风波不用仙。
松江蟹舍主人欢,
菰饭莼羹亦共餐。
枫叶落,荻花干,
醉宿渔舟不觉寒。
钓台渔父褐为裘,
两两三三舴艋舟。
能纵棹,惯乘流,
长江白浪不曾忧。
霅(zhà)溪湾里钓鱼翁,舴艋为家西复东。
江上雪,浦(pǔ)边风,笑着荷衣不叹穷。
霅溪湾里一钓鱼为生的渔翁,舴艋小舟做家一会向西一会向东。
江上的白雪,水滨的清风陪伴,面带笑容,身着荷叶做的衣服并不感觉自己贫穷。
渔父:一名“渔歌子”。霅溪:水名,在今浙江。
浦:水边、岸边。荷衣:用荷叶编成的衣。此处指隐士的衣服。
日暖银塘绿,溪边出浣纱。
若耶烟似雨,步步入荷花。
人生白驹过,世态苍狗变。
纷纷慕跖蹻,寥寥志务卞。
赫赫王侯居,翕翕富贵恋。
翠盖拥游云,朱鞍曜惊电。
金张财力豪,许史名声炫。
滔滔利欲波,卓卓见所见。
长揖万乘君,玄发谢朝弁。
行人相叹咨,群公遥祖饯。
高风振朝野,流光照史传。
嗟嗟绅緌士,来者宜知劝。
张颠尉南沙,清狂隘当世。三杯草圣传,笔走龙蛇势。
散发醉濡墨,挥洒夸神异。至今媚学子,千载仰雄制。
儒宫蒇祀余,余沥尚沾祀。
美女东城隅,红颜华灼灼。垂垂十二鬟,一一飞金雀。
初日照楼台,春游出宛洛。采桑攀远杨,搴芳捋丛薄。
行路何踟蹰,中心谅有托。不知谁家子,白马黄金络。
强言立道傍,翩然互酬酢。本非淇上姝,宁践桑中约。
家无薄幸儿,白头负前诺。赠妾双明珠,还君抵飞鹊。
日暮行归来,空闺守寂寞。