朽骨枯茎未必灵,行藏何苦访君平。问津世路心先懒,买地江干计已成。
解向急流求勇退,便知幽事合关情。裕陵将种今谁在,但恐君王问姓名。
浩浩长江水,黄州那个边。
岸回山一转,船到堞楼前。
瓶中海棠亦太剧,细小翠拥胭脂深。秾姿故薰欲醉眼,芳信暗传尝苦心。
偶逢一枝已自惜,若临全树更须吟。花时不道天无意,一日常横半日阴。
夜雨清池馆,晨光散石林。一舟相过日,千里独来心。
树拥江声断,潮生山气阴。异时怀旧意,应比未逢深。
白河日赤沙吐云,人喧吏閧迎神君。三月万花拥车入,满城竹马儿童出。
君昔坐郡襄汉东,气势三楚生雄风。擿奸无论汉张敞,秉义直到唐梁公。
霜飙偶折奋翅鹗,日月竟照凌云松。铁干久拟作隆栋,剑翮即暑追飞龙。
空同老儒不君识,倾盖逢之喜动色。论文开口夜尝旦,愤事扼腕昼遽黑。
南阳虽迩路终隔,音书易通见难得。我欲扳君数日住,南民望之馁待食。
君心透彻皓如玉,壶之清冰君材磊。落岿如万仞之立壁,高议足以排山岳,伟文足以华人国。
只恐兹邦难久留,汉庭来徵郭细侯。
四月月圆登快阁,天半晚窗雷雨入。邑中上客携酒至,欧阳罗子咸来集。
去年为阁初筑台,我时登之雷雨来。神明似有两岁约,晴雾歘值千山开。
千山回转江中流,徙倚阑干增暮愁。夕日下看衡岳破,波涛左顾匡庐浮。
苦思昨年生盗贼,大江南接江之北。烽火遥连海岱红,杀云眼见鄱阳黑。
斯邑汹汹今始安,我今对酒能不宽。诸君稍减般移苦,百姓新回种植欢。
北风江涌月东来,更说夙昔俱停杯。阴晴仓卒不自料,万事恍惚谁能猜。
潢池暂殄干戈衅,向隅犹抱疮痍哀。劝君置此勿复道,放歌且与云徘徊。
望云海,陟高京。秋风令百物,天地何冥冥。黄河岸头能覆车,何况羊肠诘曲行。
蜀山峨峨连剑阁,百丈飞崖俯奔壑。逶迤鸟道出云中,江横石栈凌虚空。
行人未行先胆落,马足凌竞度还却。由来此路险莫当,王遵策驭如康庄。
未若人心有崎曲,眼前十步能摧毂。
故家文献驱前代,金榜科名起圣朝。宪府飞霜持白简,绣衣炫日近丹霄。
归程万里秋随雁,挂席三山晓带潮。春酒还家酌萸菊,高堂眉寿等松乔。
城上岳阳楼,高临洞庭水。君山望不迷,日日风波里。