东閤三朝多大事,营丘二载足闲辞。近诗留作归荣集,何日归田自集诗。
昔日题舆愧屈贤,今来还见拥朱轓。笑谈二纪思如昨,名望三朝老更尊。
野径冷香黄菊秀,平湖斜照白鸥翻。此中自有忘言趣,病客犹堪奉一樽。
事国一心勤以瘁,还家五福寿而康。风波已出凭忠信,松柏难凋耐雪霜。
昔日青衫遇知己,今来白首再升堂。里门每入从千骑,宾主俱荣道路光。
伊水弄春沙,山临水上斜。
曾为谢公客,◇入梵王家。
阴涧初生草,春岩自落花。
却寻题石处,岁月已堪嗟。
几幅归帆不暂停,吴天遥望斗牛横。
香薰翠被乘青翰,波暖屏风咏紫茎。
江水自随潮上下,月轮闲与蚌亏盈。
河桥折柳伤离後,更作南云万里行。
叠叠烟波隔梦思,离愁几日减要围。
行云自亦伤无定,莫就行云托信归。
石溜吐阴崖,泉声满空谷。
能邀弄泉客,系舸留岩腹。
阴精分月窟,水味标茶录。
共约试春芽,枪旗几时绿。
卓荦东都子,姓名闻十年。
穷冬雪塞空,千里至我门。
子足未及阈,我衣惊倒颠。
仆童相视疑,寮吏或不然。
俛首鹄鹤啄,进趋凫鴈联。
青衫靴两脚,言色倩以温。
於公门岂少,乃独得公懽。
受知固不易,知士诚尤难。
我思屈童吏,欲辩难以言。
觞豆及嘉节,高堂列群贤。
文章看落笔,论议驰後先。
破石出至宝,决高泻长川。
光晖相磨晻,浩渺肆波澜。
寮吏媿我叹,仆童恪生颜。
我顾寮吏嘻,士岂此以观。
此聊为戏耳,以惊仆童昏。
士欲见其守,视其居贱贫。
欲知其所趋,试以义利干。
我始识其面,已窥其肺肝。
礼有来必往,木瓜报琅玕。
十年思见之,一日舍我还。
何用慰离居,赠子以短篇。
我醉阙门外,卧备东藩臣。君从天上来,秀色落青云。
留连三日语,多得所未闻。僻陋不自知,喟予久离群。
南风吹白沙,六月天昼昏。送行不尽境,引望空复勤。
相识何必旧,白头或如新。有信当寄书,毋遗倾盖人。
重阳去寥落,小雪碧苍茫。兽起骇枯草,鸟归横夕阳。
薄云低引白,衰菊暗消黄。伫立何为久,怆人非故乡。