此楼飞构自何年,作镇南州势不偏。日暮巴陵云满地,春深梦泽水连天。
登临自古怀兴替,忧乐凭谁问后先。短棹秋风聊伫望,几行征雁正孤翩。
几年不到层楼上,此日重修喜落成。细雨城中车马迹,夕阳江上棹歌声。
晴川芳草诗应好,玉笛梅花兴独清。一目乾坤万馀里,开筵宁厌酒重行。
细雨江城秋澹泊,一樽何处堪携鹤。选胜重来近十年,虚楼视昔还恢廓。
两山矗立谁疏凿,万壑惊趋犹脉络。壮势平吞白帝城,寒光远带湘妃阁。
雕甍绣闼俯苍峰,水波摇泄芙蓉宫。几家弦管廛居密,千里舟航贡道通。
铁笛声孤时对月,蒲帆影乱晚随风。迎门花鼓来仙客,入画青蓑羡钓翁。
把袂同游皆国彦,锦席高张叨我半。凭栏触景各抽毫,摛词谁复过王翰。
楣间高扁少师章,海若天吴骇吾见。中丞更续郢中歌,玉斝琼杯照人面。
况说绥怀动隐忧,民情吏治精而练。二公声望将无同,屹屹斯楼并霄汉。
未履江城二十年,崔巍曾历几风烟。不须再问云兼鹤,且看重来吏是仙。
川岳静浮杯影外,楼台新自凯歌前。遥知胜会思灵枣,又见成瓜一度圆。
妙迹重光系远思,喜传飞羽督新诗。由来芳草酣春日,不是青莲阁笔时。
对饮谩疑仙去杳,朗吟谁信鹤归迟。频年结搆多神斧,铁笛鸣风未可知。
无庸下考又三书,知愧知惭意少舒。
傥便盍簪叨墨绶,纵然休仕亦绯鱼。
何人不愿重金服,那个无心驷马车。
修短洪纤应赋定,好存方寸一由渠。
天寒云彩变春辉,霡霂来如晓雾飞。
著物先饶芳草湿,盈空旋翳碧山微。
莺村树密吹应遍,鸳瓦檐高滴尚稀。
丞相追班方入贺,沙堤柳色正依依。
金蝉饰绿云,细靨蕊黄新。
南浦解清佩,西谿采白苹。
密竹映深花,湖山日欲曛。
春肠知已断,脉脉两难亲。
忽见除书到,韩君又学官。死生纵有命,人事始知难。烈火先烧玉,庭芜不养兰。山夫与刺史,相对两巑岏。干禄无便佞,宜知黜此身。员郎犹小小,国学大频频。孤宦心肝直,天王苦死嗔。朝廷无谏议,谁是雪韩人。何事遭朝贬,知何被不容。不如思所自,只欲涕无从。爵服何曾好,荷衣已惯缝。朝官莫相识,归去老岩松。力小垂垂上,天高又不登。致身唯一己,获罪则颜朋。禄位埋坑阱,康庄垒剑棱。公卿共惜取,莫遣玉山崩。谁怜野田子,海内一韩侯。左道官虽乐,刚肠得健无。功名生地狱,礼教死天囚。莫言耕种好,须避蒺藜秋。
初春丽晃莺欲娇,桃花流水没河桥。蔷薇花开百重叶,杨柳拂地数千条。
陇西将军号都护,楼兰校尉称嫖姚。自从昔别春燕分,经年一去不相闻。
无复汉地关山月,唯有漠北蓟城云。淮南桂中明月影,流黄机上织成文。
充国行军屡筑营,阳史讨虏陷平城。城下风多能却阵,沙中雪浅讵停兵。
属国小妇犹年少,羽林轻骑数征行。遥闻陌头采桑曲,犹胜边地胡笳声。
胡笳向暮使人泣,长望闺中空伫立。桃花落地杏花舒,桐生井底寒叶疏。
试为来看上林雁,应有遥寄陇头书。