柏状久知天所恣,势到三株不容四。依稀年向百岁时,亲见唐家晋阳事。
左倾右跌两无检,欲僵不僵自相险。其一正直不少贬,鬼神偷撼更不敢。
钜腹对剖或仰袒,地力掣拔遭皽脔。横纽生铜作筋缕,突乳银砂簇
树响浃山来,猿声绕岫急。旅帆风飘扬,行巾露沾湿。
深浪暗蒹葭,浓云没城邑。不见别离人,独有相思泣。
客子惨无欢,送别江之干。白云方渺渺,黄鸟尚关关。
纠纷巫山石,合沓洞庭澜。行衣侵晓露,征舠犯夜湍。
无因停合浦,见此去珠还。
风雨滞残春,岂但梨花闷。
梦里万重山,叠起江南恨。
北风吹海氛,雄鲸偃修鳍。皇皇择木鸟,落日将安之。
清霜摧丰林,枯沙没卑枝。况复天地闭,岂汝飞腾时。
嗷嗷复嗷嗷,途穷愈多岐。寸心增郁陶,拊髀潜生悲。
苍茫欲问津,谩使行人嗤。赖有鲁连子,亦在东海湄。
举手谢浮世,共欲寻安期。扶摇三山巅,笑傲云涛低。
半夜开扶桑,弄日腾清辉。伊昔孔尼父,亦欲居九夷。
世网傥可逃,去去夫何疑。
夜来西风里,九天雕鹗飞。困煞中原一布衣。悲,故人知未知?
登楼意,恨无天上梯!
下马邯郸陌头歇,寂寥崩隧临车辙。古柏重生枝亦乾,
馀燎见风幽焰灭。白蒿微发紫槿新,行人感此复悲春。
南枝开处觅春光,摘得冰葩密瓮藏。
留煮牛汤消暑渴,吟骚才颊有浮香。
鳅湖之阴龙蜕骨,常见群仙与龙集。一朝掘地得龙珠,暖雾浓岚光不没。
黄昉细滑凝土脂,紫晕斜回带泉脉。怪来鳅湖云气黑,何代何年有奇迹。
乃知非龙亦非珠,玉女明星散金碧。不是青囊一卷书,咫尺幽冥永相隔。
虾须蟹眼即龙媒,罔象羵羊应龙出。精灵感动谁得知,一笑看珠缨断绝。
君不见吴城山,洞庭浦,剑气飞空人共睹。当时蜿蜒顾其母,一念能回帝关虎。
泪花落石尽成珠,珠石固知相比数。君家儿女亦纯孝,见石思亲意凄楚。
惜君茕茕在中路,虚幌寒衾自朝暮。蜀国蛾眉自可怜,石镜沈明照千古。
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。绮殿千寻起,离宫百雉馀。连薨遥接汉,飞观迥凌虚。云日隐层阙,风烟出绮疏。岩廊罢机务,崇文聊驻辇。玉匣启龙图,金绳披凤篆。韦编断仍续,缥帙舒还卷。对此乃淹留,欹案观坟典。移步出词林,停舆欣武宴。雕弓写明月,骏马疑流电。惊雁落虚弦,啼猿悲急箭。阅赏诚多美,于兹乃忘倦。鸣笳临乐馆,眺听欢芳节。急管韵朱弦,清歌凝白雪。彩凤肃来仪,玄鹤纷成列。去兹郑卫声,雅音方可悦。芳辰追逸趣,禁苑信多奇。桥形通汉上,峰势接云危。烟霞交隐映,花鸟自参差。何如肆辙迹,万里赏瑶池。飞盖去芳园,兰桡游翠渚。萍间日彩乱,荷处香风举。桂楫满中川,弦歌振长屿。岂必汾河曲,方为欢宴所。落日双阙昏,回舆九重暮。长烟散初碧,皎月澄轻素。搴幌玩琴书,开轩引云雾。斜汉耿层阁,清风摇玉树。欢乐难再逢,芳辰良可惜。玉酒泛云罍,兰殽陈绮席。千钟合尧禹,百兽谐金石。得志重寸阴,忘怀轻尺璧。建章欢赏夕,二八尽妖妍。罗绮昭阳殿,芬芳玳瑁筵。佩移星正动,扇掩月初圆。无劳上悬圃,即此对神仙。以兹游观极,悠然独长想。披卷览前踪,抚躬寻既往。望古茅茨约,瞻今兰殿广。人道恶高危,虚心戒盈荡。奉天竭诚敬,临民思惠养。纳善察忠谏,明科慎刑赏。六五诚难继,四三非易仰。广待淳化敷,方嗣云亭响。