万里清光不可思,添愁益恨绕天涯,谁人陇外久征戍,
何处庭前新别离。失宠故姬归院夜,没蕃老将上楼时。
照他几许人肠断,玉兔银蟾远不知。
软褥短屏风,昏昏醉卧翁。鼻香茶熟后,腰暖日阳中。
伴老琴长在,迎春酒不空。可怜闲气味,唯欠与君同。
春初携手春深散,无日花间不醉狂。
别后何人堪共醉,犹残十日好风光。
野寺依林木,官园带芰荷。
饭蔬朝共集,尊酒晚成过。
岁月记游胜,礼容宽俗苛。
公能数倾倒,我得慰蹉跎。
有朋无明月,秉烛光强致。
有月无乐朋,独醉颜易醉。
往年过广陵,公欣来我值。
期玩秋蟾圆,静扫庭下地。
复邀高阳公,剩作诗准备。
特特乃多违,後池风雨至。
一夜看石屏,怛吟无逸气。
今宵皓如昼,千里嗟离异。
固知理难并,把酒遥相寄。
乡垒新恩借旧朱,欲辞灊皖更踌蹰。
攒峰列岫应讥我,饱食穷年报礼虚。
顽云拨尽玉团栾,飞出青天白玉盘。月似不关常夜白,风应先作九秋寒。
兴来有意携双屐,梦去还思把钓竿。遥想风流三语掾,不知谁共倚栏干。
去年赏月待晴开,今年赏月月待来。
去年酒少辄醉倒,今年酒多如未杯。
信知豪饮不在我,月色为我生饮材。
举头试看月如许,皎皎冰壶在玉台。
西风不动露已下,碧落万里无纖埃。
胸中磊磈正欲吐,不伏此酒谁我陪。
落落魄魄空宇宙,何事不入我樽罍。
素娥于我本无情,任渠惊见掴掌咍。
谁知狂非是狂醉非醉,自有老天知我我亦何求哉。
战长平,四十万人同日坑。古苔蚀血铜花青,千年金簳摧白翎。
空遗黄金镞,不射秦时鹿。西出咸阳门,哀哀鬼夜哭。
清秋望不极,凉月夜还新。河汉初无际,山川共绝尘。
举杯光可挹,起舞影相亲。此兴何曾浅,风流忆古人。