深闺久离别,积怨转生愁。徒思裂帛雁,空上望归楼。
看花忆塞草,对月想边秋。相思日日度,泪脸年年流。
容容寒烟起,翘翘望行子。行子殊未归,寤寐君容辉。
夜中心爱促,觉后阻河曲。河曲万里馀,情交襟袖疏。
珠露春华返,璇霜秋照晚。入室怨蛾眉,情归为谁婉。
如何有所思,而无相见时。宿昔梦颜色,阶庭寻履綦。
高张更何已,引满终自持。欲知忧能老,为视镜中丝。
忽得三巴信,郎归未有期。只言风浪险,不是薄情儿。
煮石烧丹亦可怜,我今无事只烹泉。一般意味人知少,除是当年木邓仙。
乡路风雪深,生事忧患迫。天长波澜广,高举无六翮。
独立寒夜移,幽境思弥积。霜月照胆净,银河入檐白。
沽酒聊自劳,开樽坐檐隙。主人奏丝桐,能使高兴剧。
清机暂无累,献酢更络绎。慷慨葛天歌,愔愔广陵陌。
既醉万事遗,耳热心亦适。视身兀如泥,瞪目傲今昔。
故人间城阙,音信两脉脉。别时前盟在,寸景莫自掷。
心与白日斗,十无一满百。寓形薪火内,甘作天地客。
与物无亲疏,斗酒胜竹帛。何必用自苦,将贻古贤责。
黄昏古树鸦欲栖,平沙饮马空中嘶。我来城市心悲栖,欲归不归望长堤。
系缆江沙静,杖藜岩谷春。
花依竹色好,草入涨痕新。
占笋苔初破,尝梅客遽颦。
篙师勿槌鼓,幽兴苦留人。
浪迹江湖梦未安,又萦离思入毫端。罪言只觉忧时切,孤愤谁知报国难。
藿食山中差可饱,荷衣江上不胜寒。男儿漂泊寻常事,多谢鱼书墨未乾。
窗光落晚翠,庭气霭凉阴。静数门前树,归来沙际禽。
世涂殊冷暖,人事信升沈。清净西林月,明明照此心。