乾坤千里水云间,钓艇如萍去复还。楼上北风斜卷席,湖中西日倒衔山。怀沙有恨骚人往,鼓瑟无声帝子闲。何事黄昏尚凝睇,数行烟树接荆蛮。
倚楼高望极,展转念前途。晚叶红残楚,秋江碧入吴。云中来雁急,天末去帆孤。明月谁同我,悠悠上帝都。
淼淼长江百尺楼,楼头宿雨坐来收。
天连衡岳烟光淡,日抱潇湘水气浮。
风月岂消今古恨,江湖空代庙廊忧。
风波满目乡关远,梦绕鸳湖问钓舟。
萧萧木落系兰舟,遥指君山似髻浮。孤雁一声天在水,斜阳千里客登楼。
鱼龙浪静沧江晚,橘柚霜寒白屋秋。生遇圣明全盛日,江湖廊庙两无忧。
洞庭白波如雪山,九月颠风初作寒。
乾坤荡活漫无际,岳阳楼中方好看。
居人习惯占天色,短艇高樯绝行迹。
一点君山乍有无,鱼龙作坏三闾宅。
楼上观湖壮思生,巴陵酒熟香出瓶。
倾壶快饮为君尽,醉杀谪仙诗始成。
二年持节临荆部,扁舟此地常来去。
今日凭高觉胆惊,归欢莫与风涛过。
洞庭木叶风飕飕,雪浪万顷飞白鸥。气浸中天日月湿,影摇大地山河浮。
数声裂玉洞宾魄,一点残黛湘娥愁。安得天瓢酌仙酒,跨鲸直上扶桑洲。
身如病鹤短翅翎,雨雪飘洒号沙汀。
天风忽吹不得住,东下巴峡泛洞庭。
轩皇张乐虽已矣,此地至今朝百灵。
雄楼岌嶪镇吴楚,我来举手扪天星。
帆樯才放已隐隐,云气乱入何冥冥。
鼋鼍出没蛟鳄横,浪花遮尽君山青。
黄衫仙翁喜无恙,袖剑近到城南亭。
眼前俗子败人意,安得与翁同醉醒。
城上岳阳楼,高临洞庭水。君山望不迷,日日风波里。
云开层观切高寒,三面江湖一面山。
眼界不知多少远,望中幽鸟暮飞还。
岳阳楼句旧空传,今日登临一慨然。不是洪钧有偏党,岂容胜概独完全。
山川形势三千里,基构声华五百年。襟带西南太平世,收罗风月属私权。