颗金螺贝马蹄盐,万井高甍截画檐。比屋弦歌春皞皞,笼街灯火夜厌厌。
风花献媚熏青眼,雪絮飞香点紫髯。记得赋诗滇海上,砚池影蘸碧鸡尖。
有客慈仁古寺中,苍龙鳞畔泣春风。
布衣自有布衣语,不与簪绅朝士同。
晨坐南堂双眼明,南山山色满柴荆。
片云忽过失帘影,急雨初来闻竹声。
鹦鹉螺深生酒兴,蟾蜍滴古助诗情。
野人频约天台去,几緉青鞋了此行。
粘天草色透帘栊,春恨如潮梦已空。几日轻寒连夜雨,桃花无力怯东风。
沙头万玉碧参差,绝胜三湘烟雨馀。昼拂微飙侵席冷,夜随凉月逗窗虚。
编篱稍断樵人迹,开径能通处士居。为问主人游宦久,故林清梦近何如。
不到禅林又几春,依然风景自清新。
竹窗松迳幽深处,只有黄花认着人。
残霞开晚霁,新月瞰高墉。庭花烟掩映,池草翠蒙茸。
褰帷理清欢,素辉荡心胸。良时不易得,据榻挥丝桐。
音响何清越,隔户来薰风。光风非我私,岂无伊人同。
不虑菩提远,焉将鹿苑遥。祇愁悬路险,非意业风飘。
八塔难诚见,参著经劫烧。何其人愿满,目睹在今朝。
广学开书院,仁垂圣主恩。愚臣忝诗赋,新渥照乾坤。
荷宠乘佳节,披香捧至尊。奋飞超等级,再拜挹余樽。
北阙晴光动,东方喜气繁。欢娱保历代,礼异贲丘园。
雅量涵高远,多荣及子孙。因歌大君德,煦育及春温。
衡州之山多奇特,雁峰峙南石鼓北。周宣攻车不到此,佳名今古同烜赫。
长松翳阁神所栖,断碣欹墙人不识。侧闻李宽建自唐,风雨年年秋草碧。
凭临十里万家烟,远树撑天鸟飞没。其下绿净者湘江,左会蒸流环一玦。
我因行役过此邦,荆榛满眼尘满臆。跻阶便问合江亭,吊古心怆访遗迹。
韩张两人久不作,高文大章垂金石。剔藓循诵半模糊,发箧朗吟三太息。
小憩危亭日影斜,登楼一眺乾坤窄。文名山斗今几人,吾道南来溯正脉。
黄昏钟鼓催客卧,秋山月出寒江白。