横槊将军马足尘,判花学士笔头春。功名果属丹青手,造物如何戏得人。
故垒经行按旧图,功高耿邓想宏谟。长驱敢死三千士,大捷先书廿八都。
刀剑于今变牛犊,穴巢终古绝狼貙。后人枉说书能读,愧煞龙钟作腐儒。
山连汉武候神处,阁在田横旧砦东。五岛乱浮云气里,双城浑住水声中。
遥滩夕涨生空绿,古庙残阳曳断虹。便欲刺舟从此去,七条弦上响天风。
末劫兰香科下人,衣冠礼乐与君臣。如来若向阎浮出,莫现从来丈六身。
翠屏岩上景奇哉,突兀山头眼界开。紫岭石疑乌帽落,碧空云想白衣来。
倾觞可养双颐晕,对菊还怜百草颓。九日登高人尽醉,不知何处是天台。
王道已沦昧。
战国竞贪兵。
乐生何感激。
仗义下齐城。
雄图竟中夭。
遗叹寄阿衡。
南登碣石阪。
遥望黄金台。
丘陵尽乔木。
昭王安在哉。
霸图怅已矣。
驱马复归来。
北山有猛虎,不牝亦不牡。哀哀无辜人,吞噬十而九。
猛虎且勿道,虱乃伏其尻。壮士困颠踬,虱喙纷相挠。
愤语行路人,且复忍此虱。扑虱误惊虎,灭影苦无术。
虎头置短枕,虎皮罩尘埃。猛虎有死日,虱乎何有哉。
朝窥北山头,猛虎死耶非。暮窥北山脚,猛虎死耶非。
猎户不见至,虎尾日鲜肥。虎尾偶一掉,虱失尻间窍。
兄弟将知大自强,南山雾裹晦文章。
睡轻可忍风敲竹,语妙何妨石作肠。
碧瓦朱甍占肃爽,紫兰红叶共凄凉。
渔舟去后天将夕,月入波心碎夜光。
大运沦三代。
天人罕有窥。
邹子何寥廓。
漫说九瀛垂。
兴亡已千载。
今也则无推。