山半古招提,空林雪月迷。乱流分石上,斜汉在松西。
云集寒庵宿,猿先晓磬啼。此心如了了,即此是曹溪。
岁事时无失,先畴手自耘。克家亲有养,投老意弥勤。
方羡高年庆,旋惊白日曛。可怜坟上土,仍占垄头云。
东风架上剪青瑶,小院阴阴閟阒寥。白凤联翩翻露彩,翠虬夭矫驾烟条。
坐来芳荫吟逾好,嗅尽清香醉已消。见说唐宫寒食宴,借渠风味酒中飘。
虎蹲峰状屈名牛,落日连村好望秋。不为时危耕不得,一黎风雨便归休。
红颜如朔雪,日烁忽成空。泪尽黄云雨,尘消白草风。
君心争不悔,恨思竟何穷。愿化南飞燕,年年入汉宫。
今日狂风揭锦筵,预愁吹落夕阳天。闲看红艳只须醉,
谩惜黄金岂是贤。南国好偷夸粉黛,汉宫宜摘赠神仙。
良时虽作莺花主,白马王孙恰少年。
楚州五邑口百万,扰静尽系太守公。政由吏人民乃扰,政由太守民气通。
安土乐生善民欲,恶民惟欲与吏同。太守无能不戢吏,精力不给吏乃庸。
两狱百间塞有罪,有耳未闻一日空。晋昌唐公名世后,清风素节为时宗。
五更三点运精思,众人安寝吏计穷。百姓小妄赦不罪,庶几小屈能自致。
五邑来者初亦汇,久而官悚吏皆畏,虽欲呼之亦不至。
乃知狱空空有理,百万无冤无枉吏。来者迎刃无留滞,赦来两狱久无事。
太守政声既如此,廉车旁午目所备。胡不剡章上天子,追风早来促公起,去入省闱或使指。
吏皆欲去民欲留,我祝公去岂同吏,长坂大车程万里。
故园溪上雪中别,野馆门前云外逢。白发渐多何事苦,
清阴长在好相容。迎风几拂朝天骑,带月犹含度岭钟。
更忆葛洪丹井畔,数株临水欲成龙。
朔风飒飒舞苔衣,扪葛攀萝上翠微。千载人真疑鲁壁,半山我自叩秦扉。
屏开青幛江头立,溪拥寒云足下飞。叹息凿楹空饱蠹,秘书偏欲觅灵威。
文章自昔为难事,词赋于今岂易工。入室升堂方尽善,取青配白漫称雄。
师资未省逢勍敌,衡鉴应宜探古风。顾我平生章句学,强谈文律愧空空。