罗浮山下已三春,松笋穿阶昼掩门。太白犹逃水仙洞,紫箫来问玉华君。
天容水色聊同夜,发泽肤光自鉴人。万户春风为子寿,坐看沧海起扬尘。
离离暑云散,袅袅凉风起。池上秋又来,荷花半成子。
朱颜易销歇,白日无穷已。人寿不如山,年光忽于水。
青芜与红蓼,岁岁秋相似。去岁此悲秋,今秋复来此。
使君何在在江东,池柳初黄杏欲红。
有兴即来闲便宿,不知谁是主人翁。
外事牵我形,外物诱我情。李君别来久,褊吝从中生。
忆昨访君时,立马扣柴荆。有时君未起,稚子喜先迎。
连步笑出门,衣翻冠或倾。扫阶苔纹绿,拂榻藤阴清。
家酝及春熟,园葵乘露烹。看山东亭坐,待月南原行。
门静唯鸟语,坊远少鼓声。相对尽日言,不及利与名。
分手来几时,明月三四盈。别时残花落,及此新蝉鸣。
芳岁忽已晚,离抱怅未平。岂不思命驾,吏职坐相萦。
前时君有期,访我来山城。心赏久云阻,言约无自轻。
相去幸非远,走马一日程。
主人晚入皇城宿,问客裴回何所须。
池月幸闲无用处,今宵能借客游无。
山东才副苍生愿,川上俄惊逝水波。履道凄凉新第宅,
宣城零落旧笙歌。园荒唯有薪堪采,门冷兼无雀可罗。
今日相逢偶同到,伤心不是故经过。
见说瞿塘峡,斜衔滟滪根。难于寻鸟路,险过上龙门。
羊角风头急,桃花水色浑。山回若鳌转,舟入似鲸吞。
岸合愁天断,波跳恐地翻。怜君经此去,为感主人恩。
衰翁岁除夜,对酒思悠然。草白经霜地,云黄欲雪天。
醉依香枕坐,慵傍暖炉眠。洛下闲来久,明朝是十年。
有恨头还白,无情菊自黄。一为州司马,三见岁重阳。
剑匣尘埃满,笼禽日月长。身从渔父笑,门任雀罗张。
问疾因留客,听吟偶置觞。叹时论倚伏,怀旧数存亡。
奈老应无计,治愁或有方。无过学王绩,唯以醉为乡。
使君五马且踟蹰,马上能听绝句无。
每过桑间试留意,何妨后代有罗敷。