七夕相逢说牛女,晋魏以来传乐府。金冠玉帔照灵河,不见此身闻此语。
何如当日两神仙,空中一别五千年。五龙驾车各异色,万里乘云来九天。
麻姑女子十八九,青丝作髻爪为手。擗麟荐酒进行厨,撒米成沙只回肘。
为言东海将扬尘,蓬莱水浅无升斗。蔡经得道心尚凡,背痒自速方平鞭。
上界真仙足官府,牛女之说真茫然。綵楼对月谁家倩,更就天孙乞针线。
何不苦学麻姑仙,养取红颜如玉烂。
云寂露凉丛蕙悲,意衔情恨隔年期。残机夜歇金萤度,怨女啼春玉箸垂。
秋风桂花发,夕露寒螀吟。岁月坐悠远,江湖亦阻深。
纷思宁复整,离忧信难任。终遣谁为侣,独此澹冲襟。
夜报风姨息,晓乘波后平。
江涵一镜净,山列两眉横。
依约燃犀处,分明倒蔗生。
徐行戒舟子,勿使白鸥惊。
好个牵牛织女天,凄其独夜不成眠。
柳家细婢何能问,太尉粗人祗自怜。
比翼难磨终古恨,妩眉未了宿生缘。
新凉如水谁消得,平等天公也解偏。
手裁白纻制新袍,犊鼻应怜犬子劳。
倚仗衡门聊服此,良人身不属临洮。
身世谩悠哉,田园首重回。
春来亦何事,忽忽叹庭槐。
酝酿坟皇奥,研抒性命馀。身当多难后,心隔少年初。
勉扩尘中境,聊摅腹内书。风雷随煅炼,冰雪荡空虚。
艰苦文章在,支离世务疏。此中堪自信,诸子意何如。
济上春风暖,临流畅我情。长桥分甸服,一水界齐清。
泰岱云来近,虚空雨易成。田家八万户,沾洒遍深耕。
乌鹊桥头羽盖移,秋风长有隔年期。
七襄终日难成报,不是星娥织作迟。