昔在宋王所,皆非薛居州。
区区一不胜,辛苦亦何求。
怀禄讵有耻,知命乃无忧。
此士自可怜,能复识此不。
春雪堕如簁,浑家醉不知。
泥留虎斗迹,愁杀路傍儿。
十载九华边,归期尚渺然。
秋风一乘传,更觉负林泉。
道人心与世无求,隐几萧然在此楼。
坐对高梧倾晓月,看翻清露洗新秋。
登临更欲邀元亮,披写还能拟惠休。
顾我不知天上乐,虚疑昨夜梦仙游。
柴门照水见青苔,春绕花枝漫漫开。
路远游人行不到,日长啼鸟去还来。
春风满地月如霜,拂晓锺声到景阳。
花底裌衣朝宿卫,柳边新火起严妆。
冰残玉甃泉初动,水涩铜壶漏更长。
从此暄妍知几日,便应鶗鴂损年芳。
太白巃嵷东南驰,众岭环合青纷披。
烟云厚薄皆可爱,树石疏密自相宜。
阳春已归鸟语乐,溪水不动鱼行迟。
生民何由得处所,与兹鱼鸟相谐熙。
月映林塘澹,风含笑语凉。
俯窥怜绿净,小立伫幽香。
携幼寻新的,扶衰坐野航。
延缘久未已,岁晚惜流光。
石梁茅屋有弯碕,流水溅溅度两陂。(度两陂一作:度西陂)
晴日暖风生麦气,绿阴幽草胜花时。
石桥和茅草屋绕在曲岸旁,溅溅的流水流入西边的池塘。
石梁:石桥弯碕:曲岸溅溅:流水声。陂:池塘。
春寒未脱紫貂裘,灯火催人夜出游。
老厌歌锺空命酒,病嫌风露怯登楼。
拥怉坐睡曾无念,结客追欢久已休。
试问西邻传法老,此时情味似侬不。