去年修禊小龙池,醉席高吟盛一时。今日正逢春骀荡,此身翻苦病支离。
浮觞胜会人胥乐,闭阁衰悰自不知。御水有期犹半月,雨馀风景愿迟迟。
珠箔珊珊挂玉钩,金梯轧轧倚红楼。桂摇团影上层汉,桐坠疏阴才半秋。
万顷玉田和露白,一环瑶水带霜流。何人独向绣帏泣,烛泪淋漓香篆幽。
景色平分一半秋,广寒宫阙素光流。嫦娥此夜勤妆束,玉鉴高悬十二楼。
包山水脉通西垠,森然林屋开东晨。飞仙下视三万顷,岂异滴水陶家轮。
时时馀浸被吴楚,赤子■■哀漂沦。松江一支东入海,海道今者皆扬尘。
遂令洪波洄不吐,禹迹莫辨伪与真。滔滔利往桥下水,省照黄绶孤吟身。
月轮行空万籁息,尚记此境清无伦。当时苦恨无好句,空负岁月临江津。
得公新诗妙入理,羊酪敢方千里莼。公言慎勿作境会,取舍过咎由来均。
千寻屹冰台,一室穿瓮牖。伤生定难遵,极侈固无取。
兹亭挹空翠,势出巨灵手。纵目云梦区,时来赋乌有。
客边每共叹飘蓬,鹏路怜君尚未通。万里故山今日去,一尊芳醑几时同。
寻幽北固过梁寺,吊古西湖谒宋宫。归报严翁应慰喜,日光已照覆盆中。
嶙嶒高崠切云霞,倦客经行思转赊。深径黄茅数十里,荒村绿树两三家。
羊肠诘屈循崖转,马足凌兢怯石斜。世路险巇宁独此,市朝平坦更堪嗟。
寒窗灯尽月斜晖,佩马朝天独掩扉。清露已凋秦塞柳,
白云空长越山薇。病中送客难为别,梦里还家不当归。
惟有寄书书未得,卧闻燕雁向南飞。
斲月如冰轮,不知几玉斧。
寒光十万里,余影到牖户。
我病欲强出,瘦骨怯风露。
技痒时不禁,窗隙窥皓素。
年年到中秋,此夕日夜数。
酒熟客不至,景胜人或负。
燕鸿初何心,亦作不相遇。
拊几但悲啸,看剑欲狂舞。
幽虫不相干,空阶自言语。
天时与人意,龃龉旧无疑。
坐久翻遗恨,光来已后期。
行云凝黛色,见跋费金枝。
况复轮来夜,笙歌继夕曦。