梦事虽非实,将军默有灵。旧祠从此焕,古桧蔚然青。
甲马宵中见,琴堂卧正冥。留诗非志怪,三五扣神扃。
久雨愁无极,斜阳喜乍开。
树披残霭出,山挟断云来。
的历穿花径,逶迤过渚台。
更须林月上,清赏一追陪。
飘然一钵入瓯闽,挂锡西林冬又春。萍水有情欢似旧,碧云飞处韵长新。
寻常掩室逢人少,分外披襟寄语频。一曲沧浪持赠我,朗吟烟艇向芳津。
流憩竹林中,翠影浓于幛。幽禽不见人,飞过低枝上。
云腻风娇柳絮抛。流莺初啭隔尊肴。可怜芳草恋平郊。
花影撩人身外世,天涯何处梦中舠。春痕依旧恨难搔。
飂飂风已劲,涌涌江逾激。辍棹发广陆,苦逸迥尔隔。
旌旆避黄潦,仆马骇危石。维时卉木零,秋气方厉急。
感物切嘅叹,况乃抚形役。微尚敦先民,浮名误夙画。
谷口慕郑引,三径羡陶适。终尔黄鹄心,逝矣矫高翮。
老去诗篇字字工,苍头长日送诗筒。夜来我亦惊诗梦,声落秋山寺里钟。
醉窗睡足碧纱凉,帘卷薰风燕子忙。满地落花惊晚吹,一溪流水带斜阳。
等閒岁月过难再,牢落功名拙自伤。青镜秪愁霜鬓改,光阴空老郭汾阳。
首夏犹清和。
芳草亦未歇。
水宿淹晨暮。
阴霞屡兴没。
周览倦瀛壖。
况乃陵穷发。
川后时安流。
天吴静不发。
扬帆采石华。
挂席拾海月。
溟涨无端倪。
虚舟有超越。
仲连轻齐组。
子牟眷魏阙。
矜名道不足。
适己物可忽。
请附任公言。
终然谢天伐。
寂寂江村路,轻烟晚自生。远峰晴有色,独树煖无声。
渚鹭行看水,溪鱼卖入城。孤舟人不渡,两岸夕阳明。