偶发陶匏响,皆蒙组绣文。清秋将落帽,子夏正离群。有恨书燕雁,无聊赋郢云。遍看心自醉,不是酒能醺。
行人辈,莫相催,相看日暮何徘徊。登孤舟,望远水,殷勤留语劝求仕。
畴昔主司曾见知,琳琅丛中拔一枝。且得免轮天子课,何能屈腰乡里儿。
长安落桑酒,或可此时望携手。官班服色不相当,拂衣还作捕鱼郎。
柔条还自立,绝色所不鬭。
昂然气格高,下视群卉陋。
石上收纶坐,垂杨拂鬓丝。閒情与幽思,不复许人知。
芳径层峦百鸟啼,芝廛兰畹自成蹊。仙舟倒影涵鱼藻,画栋销香落燕泥。
淑景晴薰红树暖,蕙风轻汎碧丛低。冈头醉梦俄惊觉,歌吹谁家在竹西。
好景难逢奈老何,十年此地绝经过。山如得意晚犹碧,雨亦知愁秋更多。
造化从渠旋磨蚁,功名笑汝扑灯蛾。湖边直欲呼船去,更共渔人挂绿蓑。
天恩洽骑十二闲,短策不知行路难。漠漠空川望不尽,电光掣过须臾间。
蹄高高屈污沟出,骏骨隐隐隆于山。窟泉沙草不得足,劳多食薄心知惭。
十年瓮牖间书瑟,展卷见图真太息。女真年少面如盘,华屋平生隔风日。
青骢肉破拥尻脽,黄金校具褒缓拂。三品刍豆空自多,行见火花绕铜历。
静夜在能寐。
耳听众禽鸣。
大城育狐兔。
高墉多鸟声。
坏宇何寥廓。
宿屋邪草生。
中心感时物。
抚剑下前庭。
翔佯于阶际。
景星一何明。
仰首观灵宿。
北辰奋休荣。
哀彼失羣燕。
丧偶独茕茕。
单心谁与侣。
造房孰与成。
徒然喟有和。
悲惨伤人情。
余情偏易感。
怀往增愤盈。
吐吟音不彻。
泣涕沾罗缨。
翩翩春燕。
端集余堂。
阴匿阳显。
节运自常。
厥貌淑美。
玄衣素裳。
归仁服德。
雌雄颉颃。
执志精专。
絜行驯良。
衔土缮巢。
有式宫房。
不规自圆。
无矩而方。
蕙风吹暗绿,荷露落轻阴。即此成幽赏,因之寄远心。
褰衣看纻缟,仰面数辰参。不觉凉生掖,徘徊月上簪。