草际春回残雪消,强扶衰病傍溪桥。
东风不管梅花落,自酿新黄染柳条。
床头周易用心来,旧卷经年病不开。
到得初冬梦颜子,欠伸俄健起寻梅。
天寒苦日短,白露变为霜。行行出门去,周道悠且长。
衰草被荒郊,阴云翳重冈。俯观溪流涸,仰视鸿雁翔。
岂不怀所思,慷慨热中肠。乃知四时间,代谢本寻常。
展开阅读全文
朝霞迎白日,丹气临汤谷。
繄繄结繁云,森森散雨足。
轻风摧劲草,凝霜竦高木。
密叶日夜疏,丛林森如束。
畴昔叹时迟,晚节悲年促。
岁暮怀百忧,将从季主卜。
昔在西京时,朝野多欢娱。蔼蔼东都门,群公祖二疏。
朱轩曜金城,供帐临长衢。达人知止足,遗荣忽如无。
抽簪解朝衣,散发归海隅。行人为陨涕,贤哉此大夫。
挥金乐当年,岁暮不留储。顾谓四座宾,多财为累愚。
清风激万代,名与天壤俱。咄此蝉冕客,君绅宜见书。
展开阅读全文
秋夜凉风起,清气荡暄浊。
蜻蛚吟阶下,飞蛾拂明烛。
君子从远役,佳人守茕独。
离居几何时,钻燧忽改木。
房栊无行迹,庭草萋以绿。
青苔依空墙,蜘蛛网四屋。
感物多所怀,沉忧结心曲。
太昊启东节,春郊礼青祗。鹰化日夜分,雷动寒暑离。
飞泽洗冬条,浮飙解春澌。采虹缨高云,文虬鸣阴池。
冲气扇九垠,苍生衍四垂。时至万实成,化周天地移。
展开阅读全文
秋夜凉风起,清气荡暄浊。
蜻蛚吟阶下,飞蛾拂明烛。
君子从远役,佳人守茕独。
离居几何时,钻燧忽改木。
房栊无行迹,庭草萋以绿。
青苔依空墙,蜘蛛网四屋。
感物多所怀,沉忧结心曲。
展开阅读全文
朝霞迎白日,丹气临汤谷。
繄繄结繁云,森森散雨足。
轻风摧劲草,凝霜竦高木。
密叶日夜疏,丛林森如束。
畴昔叹时迟,晚节悲年促。
岁暮怀百忧,将从季主卜。
幽径何逼侧,蔓草没行路。
此生苦不辰,出门畏多露。
迟回蒙山居,仿像商颜步。
藉藉春花萎,冉冉芳年度。
寄语素心人,朱颜恐非故。