岩上层层叠翠苔,小池巧凿近岩隈。
就岩引得清泉满,便有前山月入来。
春暮花飞尽,无人寂闭门。满庭苔草色,诗思在黄昏。
下帘划袜移,萧寥夜又冷。窗纱厌白地,位以瓶花影。
微风尔何来,欺我炉烟挺。昔年两无寐,索句银烛秉。
画屏看双星,娇宠形影并。无眠更延伫,钗划月痕等。
良夜去迢迢,有如兰釭耿。与君复此夕,静味当细领。
宿雨响不停,谯楼静而迥。独怜栖鸟惊,踏踏怯寒梗。
淮南木落秋云飞,楚宫商歌今正悲。青春白日不与我,
当垆举酒劝君持。出门驱驰四方事,徒用辛勤不得意。
三山海底无见期,百龄世间莫虚弃。
君不见金城帝业汉家有,东制诸侯欲长久。
奸雄窃命风尘昏,函谷重关不能守。龙蛇出没经两朝,
胡虏凭陵大道销。河水东流宫阙尽,五陵松柏自萧萧。
傍岸参差筑小亭,山深树暗水泠泠。
此间应有神仙语,先向图中试一听。
烧灯过了客思家,独立衡门数暝鸦。燕子未归梅落尽,小窗明月属梨花。
俗里眼能白,怀中印未黄。双凫离叶县,独鹤下陵阳。
晚岁故人少,閒门秋草长。知君非远我,自为困壶觞。
日月逝不处,少壮能几时。行行薄暮景,去去不可追。
衰颜坐自槁,华发无再缁。天运有时极,人寿安可希。
饮食拳形体,魂魄来居之。吾生一侨舍,日久终须辞。
所忧名未立,腐草忽同归。茫茫百世后,知我复为谁。
寸心揽万古,中亦有所持。长歌泣泗下,千载魂同悲。
炎歊扫尽任徜徉,百本芭蕉半亩塘。竹屋夜吟诗隽永,莲筒秋味酒清香。
月斜透树影俱好,风细著身心亦凉。更占人间无量福,书帷萤火胜燃糠。
画堂帘箔碧笼葱,午梦模糊燕语中。
微雨嫩晴天似醉,闹红吹上海棠风。