步屟花间未欲眠,草堂月上正新妍。十分幽寂难为夜,一味孤清自在圆。
入幕风微香冉冉,筛林光透影翩翩。直须斗酒酬今夕,莫问貂裘值几钱。
蛾眉二八绝堪怜,闭却深宫不见天。
春去春来都莫问,只凭寒暑定流年。
别馆春还淑气催,三宫路转凤凰台。云飞北阙轻阴散,
雨歇南山积翠来。御柳遥随天仗发,林花不待晓风开。
已知圣泽深无限,更喜年芳入睿才。
何人斸得一片木,三尺春冰五音足。一弹决破真珠囊,迸落金盘声断续。
飘飘飖飖寒丁丁,虫豸出蛰神鬼惊。秋鸿叫侣代云黑,猩猩夜啼蛮月明。
潏潏汩汩声不定,胡雏学汉语未正。若似长安月蚀时,满城敲鼓声噒噒。
青山飞起不压物,野水流来欲湿人。伤心忆得陈后主,春殿半酣细腰舞。
黄莺百舌正相呼,玉树后庭花带雨。二妃哭处山重重,二妃没后云溶溶。
夜深霜露锁空庙,零落一丛斑竹风。金谷园中草初绿,石崇一弄思归曲。
当时二十四友人,手把金杯听不足。又似贾客蜀道间,千铎万磬鸣空山。
未若此调呦呦兮啁啁,嘈嘈兮啾啾。引之于山,兽不能走。
吹之于水,鱼不能游。方知此艺不可有,人间万事凭双手。
若何为我再三弹,送却花前一尊酒。
鸡声出谷口,乔木带山家。村落霁春雨,野风开杏花。
蜗庐虾菜饭,石鼎枣芽茶。爱尔田间味,清谈到日斜。
屈指颦眉叹岁华,总将心事付琵琶。
不堪弹到关心处,蝴蝶双飞上鬓花。
人多物外役,而我独无营。浩浩复落落,湖山注夙情。
因之不适俗,壮心淹老成。园林聊日涉,守拙若硁硁。
欲散今古意,每每踏潮行。一溪入花气,万木度风声。
遥峦层耸逸,瞻顾别开明。念虑此俱涤,水鸟时嘤嘤。
纵浪东皋外,于焉得此生。
凤凰楼下散宫花,金错裁成五色霞。
空有青春寄刀剪,不如红叶到人家。
醉梦萧森蝶翅轻,一灯无语梦边明。虚檐急雨三江浪,老木高风万马兵。
枕簟先秋失残暑,湖山彻晓看新晴。对床曾有诗来否,为问韦家好弟兄。
玉轮江上雨丝丝,公子游春醉不知。翦渡归来风正急,水溅鞍帕嫩鹅儿。