晋源发滥觞,勃勃涨春绿。泓然一鉴閒,俯视神意肃。
游鯈何太繁,戢戢闹如粥。乌能污吾清,更足示容蓄。
中或起蛟龙,威怒鼓天福。膏泽被九区,灵德潜山麓。
平时任疏达,所存终海渎。常丰沃稻粱,馀润沾花木。
伊予临此泉,自得仁人勖。奚专智者心,奔走无停躅。
庆历丙戌夏,早气蒸如焚。行路尽婴暍,居人犹中瘟。
堕鸟不收喙,游鱼几烂鳞。絺绤亦难御,更值成雷蚊。
骄阳断雨脉,焦熬逾五旬。农塍坐耗裂,纵横龟灼文。
众目血坼眦,日睇西郊云。守臣恤民病,心乱千丝棼。
祈龙割舒雁,纵阴开北门。古法久弗验,群祠益致勤。
遍走于境内,神兮若不闻。或时得泛洒,濛濛才湿尘。
丰年望既绝,节候俄秋分。忽尔降大澍,霄冥连日昏。
垂空状战戟,入霤疑倾盆。田禾十九死,强渍枯槁根。
萧稂贱易活,势茂如逢春。蛙黾渴易满,泥跃嬉成群。
济物乃容易,应时何艰辛。辙鲋骨已坏,徐激西江津。
谷黍霜已厚,始调邹律温。天意执可问,对之空气吞。
占胜芳菲地,标名罨画池。水光菱在鉴,岸色锦舒帷。
风碎花千动,烟团柳四垂。巧才吟不尽,精笔写徒为。
照影摇歌榭,分香上酒卮。主人邀客赏,和气与春期。
学佛之徒众,难能是向文。唯师独奇尚,于我故慇勤。
诗遇知音诵,琴防俗子闻。虚亭对明月,长许到宵分。
蜀国有良工,孙枝斲古桐。逢师写流水,为我益清风。
淡恐时心厌,幽蕲世耳聪。坐来明月满,无语讼庭空。
报政方山下,分携赣水滨。人蒙百里惠,花见四年春。
亲志乐戏綵,家声高缙绅。还期逢庆节,慈宴拱严宸。
岭路与岩坰,池楼古郡城。千年温俗意,四榜谢公名。
寄傲留佳句,遗思出至诚。滔滔慎江水,东注等休声。
便风船尾香粳熟,细雨层头赤鲤跳。待得江餐闲望足,日斜方动木兰桡。村边紫豆花垂次,岸上红梨叶战初。莫怪烟中重回首,酒家青纻一行书。
雨冷唯添暑,烟初不著春。数枝花颣小,愁杀扈芳人。
长芦老人半圣号,眉毛不惜为谈空。静委耽禅如缚律,悬知选佛胜封公。
影沉寒水雁无意,春入幽园花自红。欲向池阳参百问,却惭勾贼乱家风。