秋岩有高士,扫石松下坐。忽忆圭峰樵,抱琴欲相过。
松涧水潺潺,谷深路几弯。门临原野静,人共白云闲。
此地红尘隔,寂然长闭关。
本性由来冷,冰姿迥出尘。眼前多俗物,知己是诗人。
生意玄烟里,春工毛颖中。枝头两三蕊,开不假东风。
似到孤山下,斜枝入眼中。分明几点雪,欲折又成空。
生意玄烟裹,春工毛颖中。
枝头两三蕊,开不假东风。
似到孤山下,斜枝入眼中。
分明岁点雨,欲折又成空。
竹树
忆昔黄昏访老逋,小舟乘月渡西湖。暗香浮动人声寂,皓鹤飞来只影孤。
上苑孤芳过眼稀,心如铁石苦相思。三山海畔黄昏月,雪点寒梢蝶未知。
山翠浮空初过雨,山麓晴云散芳渚。
雾合长林生晓寒,人家更在林深处。
涧泉六月翻松根,石洞千年隐仙侣。
有谁共弈橘中来,无人问路桃源去。
白烟遮尽青林花,野簌嫩香应可茹。
清幽不减山之阴,只欠兰亭列觞俎。
谁乎写此怪而奇,莽莽云山入毫楮。
细看犹有遗恨处,胡不著我山之墅。
我生本是丘壑姿,误落京尘几寒暑。
小时耕牧岘山阳,闲从野人学种树。
门前鱼浦啼竹禽,屋上鹤巢走松鼠。
独行采药日莫归,才得芝术一斗许。
纵令服食不得仙,何若长年艺禾黍。
小村秋晚鸡正肥,大瓮春浮酒新煮。
老翁醉舞儿子歌,笑语喧哗忘宾主。
此乐不见十许年,兵火煌煌照南楚。
思归见画万感生,怅望风帆横浦溆。
时清即好谢官归,全家移向山中祝