霜华重于雪,星光明似月。喔喔荒鸡鸣,萧萧征煚发。
结根元自在青冥,袅袅依依映紫庭。
怪得古来天帝醉,柳边高揭酒旗星。
临水临风漾碧漪,含烟含雾一枝枝。
战尘收后无离别,又见长条到地时。
池口至海口,望望三舍外。
辰发莫已到,回首西日在。
风师肯怜客,祖道烦一嗌。
我舟疑凌虚,楚山真历块。
蜚鸣相让疾,惊浪乃弗逮。
穷涂坐局缩,颇尝得此快。
遄迈自本图,阙供恐贻悔。
未办问村胶,且计具薪菜。
旋转玑衡运化枢,嗣皇袭六待耆儒。
斗南誉望俱难匹,邺下才华旧不孤。
郡赋今推作者并,王庭可但诤臣趋。
竹林昔隐休回首,四辅三公此首涂。
谁谓石一拳,不作江流碍。
朝来扬帆西,瞥若骥历块。
龙眼风火矶,培塿视华岱。
似闻潢潦时,亦复鼓湍汇。
凿去本不难,奇巧禹所爱。
其上嘉树密,其侧鱼网晒。
居惟羡渔乡,复欲老犊背。
西归傥得此,庸敌七里濑。
濯濯萦春晚,依依带暝饶。
楚宫皆饿死,无计学织腰。
可堪隔别一年期,见面依然霜满髭。窖底唱酬良不易,老僧去后更无诗。
垂老从亡者,知为举世非。诸公胡不弃,异趣或同归。
好乱犹难止,当仁孰见机。沈思言外旨,相感入精微。
警石先生三十七,不应乡试为校官。道光丙申绘图日,海昌训导已十年。
平生毫发无外慕,气盖一世如等閒。冷斋之冷却万热,更以万卷培其源。
中年自视藐千古,独辨真伪诚要言。文章小技在充足,洮洮易尽何足论。
曾侯自谓喜雄峻,徒长躁气非本根。披图至我识微意,嵚崎欲压仇山村。