苍山斜枕汉江流,自古东南重上游。巫峡秋声连戍角,洞庭月色在渔舟。
白云黄鹤悠悠思,落木啼乌渺渺愁。独夜悲歌形胜地,灯前呼酒看吴钩。
明月挂青天,遥遥如目前。故人游画阁,却望似云边。
水宿依渔父,歌声好采莲。采莲江上曲,今夕为君传。
直道时莫亲,起羞见谗口。舆人是非怪,西子言有咎。
诬善不足悲,失听一何丑。大来敢遐望,小往且虚受。
中夜囹圄深,初秋缧绁久。疏萤出暗草,朔风鸣衰柳。
河汉低在户,蟏蛸垂向牖。雁声远天末,凉气生霁后。
负户愁读书,剑光忿冲斗。哀哀害神理,恻恻伤慈母。
妻子垂涕泣,家僮日奔走。书词苦人吏,馈食劳交友。
寒服犹未成,繁霜渐将厚。吉凶问詹尹,倚伏信北叟。
鬼哭知己冤,鸟言诚所诱。诸公深惠爱,朝夕相左右。
束湿虽欲操,钩金庶无负。伤罗念摇翮,踠足思骧首。
瑾瑜颇匿瑕,邦国方含垢。眷言出深阱,永日常携手。
项王高宴鸿门北,风云奔走天为黑。椎牛刺豹酒三行,谈笑戈矛生顷刻。
岂知天命非人谋,玉玦三提事何益。兴亡楚汉两干将,开辟乾坤双白璧。
喑呜漫说万人敌,隆准天人竟谁识。玉斗声中霸业空,乌江江水还流东。
炉峰落日紫烟孤,江上扁舟失梦馀。乞我博山修净供,要知触处是匡庐。
重九遥思杨执戟,菊花满地漫龙沙。欲作山中醉千日,不送蒲州酒一车。
秋至苦吟如促织,书成满纸似昏鸦。蜀江傥有南来鲤,莫寄卢仝七椀茶。
短短一棕榈,葱茜聊可悦。如何后岁寒,生气未衰歇。
脱身斤斧中,甘心形影拙。况叹风雨姿,拄策日已昳。
怪石通山骨,幽岩泻玉泉。扪萝深撷翠,烧烛细寻涓。
法雨垂如线,崖花笑欲然。云根浑不动,钟乳渺难骞。
古木千章集,金城百雉连。远冈迎剑戟,活水下郊埏。
六月疑无暑,诸峰别有天。客杯时泛白,僧定欲钩玄。
漏远孤钟应,声幽一鸟传。号林无定鹿,落树有惊蝉。
湘泽遥联楚,关河尽拱燕。我来访神秘,谢屐任轻便。
兴倚三春足,閒偷半日缘。日迟风荏苒,道夹柳连绵。
宓父携春菜,湖苏入绮筵。闾阎还揖让,桃李尽芳妍。
雅况须拚酒,公馀日弄弦。谷神如有待,兴溢谩濡笺。
远郎竟何去,别郎不得语。瑟瑟复悽悽,日暮风吹雨。
小雨滴花香,大雨倒垂杨。狂风横艇子,冲散两鸳鸯。
艇子归南浦,采莲独倚橹。莲花叶上红,莲子心中苦。
采莲爱莲花,别郎惜侬家。侬家见郎时,桃腮柳叶眉。
眉梢翠初润,含情羞一瞬。分明云母屏,映出鸦雏鬓。
宛转取郎怜,别郎尚依然。还将见郎貌,送郎出门前。
每忆云山养短才,悔缘名利入尘埃。
十年马足行多少,两度天涯地角来。