行到山平处,停舆已夕阳。村舂喧水碓,猎火焮茅冈。
酒店关门早,山疱煮菜香。支筇看暝色,烟树郁苍苍。
懒修枯骨观,爱学文字禅。江山助佳兴,时有题叶篇。
相逢未暇语,辄复一粲然。岂须究所学,觅偈亦自贤。
露畦烟陌裹,名利等秋豪。
引犊随牛放,祈灵望贡缫。
和根挑齐菜,带叶摘樱桃。
读罢归来赋,临风欲和陶。
鋀饤蔬槃已竹萌,如何布过未催耕。
牧儿懒散骑牛过,游子牵连信马行。
秧际窥鱼翅白鹭,花间捎蝶下黄莺。
东风岁岁添新绿,独我霜髯多峁茎。
饾饤蔬槃已竹萌,如何布谷未催耕?牧儿懒散骑牛过,游子牵连信马行。
秧际窥鱼翘白鹭,花间捎蝶下黄莺。东风岁岁添新绿,独我霜髯多几茎。
芝阴旧是神仙宅,驾鹤泠风著前籍。青冥倒影不可寻,閒有遗灵表奇迹。
往时瑞草出西楹,蟠茎引蔓缘屋壁。蓊郁青葱净点尘,覆被仙容周幄帟。
通人备考神农经,无说无名终不识。传之于今三十年,目睹耳聆犹历历。
迩来复见古砌下,冰结池面坚铁石。中有锁细百千状,贯玉联珠相倚植。
炉形塔影最明察,俨如天匠穷彫刻。堵观魄动骇且疑,试为求端一推覈。
有道致祥闻自古,谅由叶气潜薰炙。川珍岳贡惟恐后,器车丹甑何由惜。
舜廊渊默正垂衣,鸿塞清夷方偃伯。宜哉殊像发重□,□应兴龙靡差忒。
至圣谦冲美不居,瑞合图书禁笺册。草茅爵跃赋巴□,窃与尧民喧壤击。
蝴蝶春风梦,《濠梁秋水图》。谛观非外物,阿堵是真吾。
诗境通三昧,渔家共五湖。芦花已头白,林际鸟相呼。
放下蒲团心自安,木樨影里月生寒。金风一夜芦花白,秋在渔翁棹外看。
桑风吹绿满原头,西崦东阜暖气浮。
村妇祈蚕分面絸,老农占岁说泥牛。
田鸟飞逐耕烟犊,桑扈鸣随唤雨鸠。
怜叟相邀同社饮,旋将新酒向花簪。
日暮片帆落,江村如有情。独对沙上月,满船人睡声。