南风昨夜起,吹动木兰舟。底事长江水,年年带别愁。
惜诵期终悯,缄思绝世挐。顿承英哲诲,因向旧怀摅。
忆昔疲南亩,移情赴北车。逢时多曲折,自守一千徐。
趋舍方违众,否臧欲任予。矜愚忘草莽,豁达对簪裾。
但谓方肠坦,不知世故疏。鄙夷繇径至,忽略当门锄。
昭质虽纷饰,陈辞未得舒。终然迷忌讳,遂尔触崎岖。
远集将何所,卑飞或可居。公庭歌锡爵,独坐耻空书。
亦有心怜者,谁为手援欤。以兹时亟失,祇与意踌躇。
在我惟求犮,于人敢吐茹。非关难援引,本自少声誉。
攘诟依清白,离尤入静虚。去来仍直道,先后念皇舆。
怆恻春秋代,吁嗟日月除。悠悠长路渺,歉歉一身馀。
瞻顾观民极,阽危问服初。前脩苟不失,夫子谓何如。
倚杖逍遥望翠屏,海阳名胜几人经。关门近识青牛气,洞户先通白帝灵。
露滴松坛听鹤唳,风清榆汉羡鸿冥。莫言七圣曾迷道,自有飞仙护客星。
选曹分五岭,使者历三湘。才美膺推荐,君行佐纪纲。
佳声斯共远,雅节在周防。明白山涛鉴,嫌疑陆贾装。
故人湖外少,春日岭南长。凭报韶州牧,新诗昨寄将。
籍甚黄丞相,能名自颍川。近看除刺史,还喜得吾贤。
五马何时到,双鱼会早传。老思筇竹杖,冬要锦衾眠。
不作临岐恨,惟听举最先。火云挥汗日,山驿醒心泉。
遇害陈公殒,于今蜀道怜。君行射洪县,为我一潸然。
名参汉望苑,职述景题舆。巫峡将之郡,荆门好附书。
远行无自苦,内热比何如。正是炎天阔,那堪野馆疏。
黄牛平驾浪,画鹢上凌虚。试待盘涡歇,方期解缆初。
闷能过小径,自为摘嘉蔬。渚柳元幽僻,村花不扫除。
宿阴繁素柰,过雨乱红蕖。寂寂夏先晚,泠泠风有馀。
江清心可莹,竹冷发堪梳。直作移巾几,秋帆发弊庐。
解榻方欣待◇英,挂帆千里忽南征。
锦衣白日还家乐,鹤发高堂献寿荣。
残雪楚天寒料峭,春风淮水浪峥嵘。
知君归意先飞鸟,莫惜停舟酒屡倾。
河桥别柳减春条,隔浦挐音听已遥。
千里羹蓴夸敌酪,满池滮稻欲鸣蜩。
东风楚岸神灵雨,残月吴波上下潮。
如吊湘累搴香若,秋江斜日驻兰桡。
江南柳絮已纷飞。河北垂杨未折枝。一种青娥娇眼女,南家嫁早北家迟。
夏木无重数,森阴翠樾低。
相呼百禽语,太半是黄鹂。