涌金门外上船场。湖山堂。众贤堂。到几凄凉,城角夜吹霜。谁识两峰相对语,天惨惨,水茫茫。月移疏影傍人墙。怕昏黄。又昏黄。旧日朱门,四圣暗飘香。驿使不来春又老,南共北,断人肠。
鄙夫十年江洚客,岸草汀鸥随步屧。
稍收晚景付长竿,河伯供鱼慰弹铗。
烟云不锁北阙心,飞出乱山青万叠。
束书却入国东门,觚棱瑞日明书笈。
蹇驴破晓踏春泥,谁家暖气生牙颊。
门前宾客鄙可怜,纷如寒蚕饥望叶。
主人看屋客看地,士氯萧条无一捻。
迩年恰得玉堂家,名在执鞭犹炜烨。
玉堂丈人廊庙资,宝带垂鱼光绕胁。
棣萼青春自一门,璇题白日常三接。
侧闻好士礼作罗,织鳞弱翮归渔猎。
蹉跎岁晚曳裾人,半彫鬓绿仍随牒。
涧溪幽菜傥可羞,试鸡万钱聊一筴。
方寸陶陶事不根,但知力饮送朝昏。
无田种秫空为吏,有麴成封即闭门。
避暑此间真有意,悲秋今日得无言。
孔公坐上多余沥,易满农家老瓦盆。
野水平侵岸,澄江稳放船。橹声杂鼓吹,樯影曳云烟。
漫逐群鸥后,俄惊百雉前。长风如可假,乘夕向遥天。
郭公性本静,于此五年留。迁晚仍常格,途遥属暮秋。
冠裳父老乞,篇翰士人收。他日经行处,应难近竹楼。
将军好客暮相延,银烛朱光散绮筵。劝饮鸣弦怜子夜,谈兵拔剑睨遥天。
朔方戎马惊心后,南国宾鸿短发前。莫遣壮怀随逝水,拟图生像上凌烟。
落魄先生太古民,频年寄食楚江滨。浮踪暂止终难定,野性从来岂易驯。
垂老获妻宁计丑,浃辰丧女颇伤神。田文好客黄金竭,每食无鱼幸勿嗔。
丁福运,际昌期。歌太平,圣无为。坐明堂,奏咸池。酌醴泉,餐灵芝。
寿万年,天与齐。县谏鼓,燔刑书。微能录,小过除。
吏廉明,民安居。三年耕,必有一年之馀。绝争讼,无嗟吁。
新不间旧,愚不妒贤。人不习佞,朝不信谗。菑害不作,和气充然。
壮士服畴,陇却走马,以粪其田。不闻父哭子,道逢多华颠。
皇心大悦,日弹五弦。
与子才非敌,于予意颇亲。归来各吴楚,老去竟参辰。
忽枉兼金讯,长怀如玉人。此生重见否,数过益伤神。
客边每共叹飘蓬,鹏路怜君尚未通。万里故山今日去,一尊芳醑几时同。
寻幽北固过梁寺,吊古西湖谒宋宫。归报严翁应慰喜,日光已照覆盆中。