吴越山川几落晖,登临转步入云扉。
寺名曾侈天真锡,碑字空传武肃挥。
灵洞土埋攒棘掩,古台石落借松园。
龙旗鸾辂曾遮拥,有祀圆丘庆六飞。
看云忘斗峻,倚石望藤悬。
鸟背斜阳去,牛翻浅草眠。
井桐支野庙,溪水沃山田。
隔岭僧逢客,狂谈马祖禅。
空庭断履迹,江色摇篱门。
夕阳雨忽收,晴意回乾坤。
水零鸥鹭光,烟淡芦苇痕。
远客此栖迟,敢昧元造恩。
青衫避骨癯,白发笑镜昏。
向来期婴鳞,今委荒池村。
眼枯莫制泪,梦破多惊魂。
读书不得力,乃如泛萍根。
出门且散步,殊觉身可尊。
时卷亦时舍,天定理自存。
难忘怀土思,百年徒声吞。
徘徊月魄吐,呼灯倒清樽。
过午浮阴掩石台,疾风掠草散狂埃。
江豚吹皱空江浪,远见淮云卷雨来。
聒耳禽声细,澄颜池景浮。
襟怀犹徼塞,松竹自林丘。
剪韭疏畦阔,分兰贴石幽。
吟笺满芸架,闲乐野僧留。
藕花深处晚凉多。橹声和。柳边过。一角遥山,轻点镜中螺。
月下红楼楼下水,人不见,但闻歌。
生衣著酒玉颜酡。不寻他。奈情何。又道沅江,烟水软于罗。
欲采蘋花将尺素,难寄与,托微波。
软霭笼朱阁。平晓牡丹风恶。紫藤花簌簌、怕吹落。
噀雾双柑,来就新莺约。细柳垂金络。别院鞦韆,网虫低罥红索。
屐齿苔边错。笙舌炙乾金薄。米家书札里、一舟泊。
谁信薰垆画省,薇郎索寞。缓步池西角。散髻归来,卷衣深坐花幕。
秋风清,秋月明。白露夜深重,白云秋晓轻。梦回酒渴呼童起,枕上辘轳三五声。
路转山腰步步迷,高林浅水下回溪。荞花酿蜜蜂贪腹,柏叶储香麝养脐。
不觉困来寻短梦,偶逢佳处入新题。何时更到园林寺,看遍峰峦处处低。
道丧何人识重轻,白头不作魏公卿。沧浪濯足知君意,浊水那能浼我清。