书堂形胜好,山转与江抛。
泉古应黄蘖,亭新换白茅。
雨余苍藓合,春晚绿阴交。
欲问香岩旨,风林竹自敲。
是行犹及豫章春,闻说逢迎有故人。
倾盖为君殊快意,掺祛令我重伤神。
向阳花木初开叶,得雨蛟龙已转身。
江上新晴应更好,绿杨如幄草如茵。
坐听檐雨快高吟,酒到从斟不厌深。
酣战遂符占蚁信,郁兴良慰望霓儿。
一时与被尧天泽,四海同苏傅野霖。
沾足岂惟秋有岁,麦田犹及趁犁金。
卧雨春头到地长,清风一榻借微凉。
碁声惊断高僧梦,起拨炉中未过香。
葵花已过荷花繁,南风入户清而温。
担头有李初入眼,令人引脰怀家园。
三年为客在两处,李熟未果登清樽。
翻思整冠诚可乐,何苦鑽核辄不存。
急宜买冰致凝壈,全胜汲井供潺湲。
小床方簟嚼春雪,一实自可轻璵璠。
扁舟行逐东南奔,回首稻粱江上村。
相欢孰若弟与昆,古来唱和须篪埙。
一夜春寒梦寐清,柳梢梅萼颇关情。
山川千里玉为路,楼观半天云满城。
径醉已从酾酒去,稍晴当办出郊行。
东君底事偏芳草,划尽依然上砌生。
云影曚昽日洒晖,金湖西畔晚阴微。渔舟缭绕青山去,枫叶追随白鸟飞。
摩诘家风非世有,渊明心性与时违。近来病瘠连诗瘦,翻爱西台字样肥。
过尽红薇到紫薇,广庭高槛见芳菲。
缤纷不逐槐花落,拂掠应从燕子飞。
枝压画檐朝露重,影摇苔砌午风微。
何当草诏丝论阁,伴我黄昏坐禁闱。
一舍麻城指顾中,远山横翠慰吾悰。
劳生艰险今尝遍,休把狂言吓老翁。
连昌宫中马为乐,一时舞马黄金络。
君王养欲臣养文,忠鲠漫多宁救药。
嗷嗷万国风中船,樯倾柂坏夫何言。
潼关莫拒范阳贼,伤哉天厩空连钱。
翠华西去遥指蜀,应念霓裳旧家曲。
六军敢怒谁敢呵,马足空污太真肉。
始皇布漆徒坚城,元海斩木徒轻兵。
驱鱼驱雀强鸇獭,乃使后世蒙佳声。
乱离每忆升平日,忽对新诗重嗟泣。
望仙花草自春秋,怊怅六龙归未得。