爱于瘦马上吟诗,孟浩然真更似谁。
雅称自将图画看,况君小笔胜王维。
薰风永日一帘垂,剥芡从容待晚炊。
举白且看边引满,汗青肖和叹无期。
昼思夜梦人非远,客附书来喜可知。
千里与公供一笑,何时相遇战低棋。
海山不见两螺青,但见横江展玉城。
动地鼓鼙飞屋瓦,刺天鬐鬣斗溟鲸。
拍浮未见群儿弄,借抛须令万楫迎。
俄顷日斜风欲定,向来元是一沤生。
气合论文地,魂销惜别筵。
离亭芳草外,飞盖落花前。
北阙旧通籍,南州先著鞭。
却诜丹桂早,莱子彩衣鲜。
侧耳聆佳政,成名及妙年。
因风能见忆,得句会须传。
筮仕聊栖棘,驽才阻泛莲。
交情期岁晚,会面数秋天。
莆水浮春树,桐城际暮烟。
龚黄真忝窃,末路共腾骞。
彊弩驱潮水为东,昔年此地识英雄。素车白马空明上,青盖红旗灭没中。
十万军声西塞月,三千鲲浪北溟风。乘槎有约终须去,见说银潢与海通。
祖帐临鲛室,黎人拥鹢舟。坐蓝高士去,继组鄙夫留。
白日落寒水,青枫绕曲洲。相看作离别,一倍不禁愁。
草庐三顾屈英雄,慷慨南阳起卧龙。
鼎足未安星又陨,阵图留与浪涛春。
松涛谡谡响秋风,云影峦光凈太空。
何事幽人常独立,只缘诗意满胸中。
竹坞亭亭任客看,槛前烟水泛清澜。风流本自山灵合,天地真从我法宽。
舞鹤一双形共影,梅花三百暖兼寒。不教细拨琵琶语,潦倒高阳又整冠。
三峡波涛壮,秋深鼓棹前。
飞空多陨石,失木有惊猿。
洒遍时时雨,晴开处处天。
篙工罢锣鼓,此地出神仙。